maandag 23 november 2015

Interview De Streekkrant: Ex Gorki Erik Van Biesen

‘Zonder Luc De Vos zal het nooit meer hetzelfde zijn’

GENT Na het plotse overlijden van Luc De Vos op 29 november van vorig jaar bleven de muzikanten van Gorki verweest achter. Maar bassist Erik Van Biesen (53) bleef niet bij de pakken zitten en richtte de groep Biezen op.
"Het idee speelde al 10 jaar in mijn hoofd, door de dood van Luc werd het project plotseling een noodzaak. Ik verloor mijn boezemvriend, dat vreet aan mij. Ook zowat de helft van mijn inkomen viel weg, de tournee 25 jaar Gorki ging niet door, het zou een toekomst worden van bang afwachten, zouden er nog wel opdrachten  voor mij komen. De wil en het enthousiasme om door te gaan was er maar nummers zingen van Gorki, dat kon ik toen niet aan. Het was een moeilijke, pijnlijke periode. Na verloop van tijd ging de grootste paniek stilaan over, het was tijd voor een nieuw muzikaal hoofdstuk.” Het verdriet, de pijn waren misschien wel de drive om er flink tegenaan te gaan. Eric begon als een gek nieuwe liedjes te schrijven, de band Biezen werd een feit. “Eigenlijk kan ik maar 1 ding goed: muziek maken. Als kind heb ik thuis muziek meegekregen met de paplepel. Er waren altijd instrumenten aanwezig in huis, muziek was nooit veraf. Alvorens het risico te nemen om beroepsmuzikant te worden heb ik 12 jaar bij de spoorweg gewerkt. Want toen bestond er geen artiestenstatuut, mijn werk opgeven was een serieus risico. Stel je eens voor, om met alles in orde te zijn moest ik een winkeltje openen.” Van Biesen als verkoper van T-shirts en haarverf, het was een foute keuze. Na enkele maanden was het gedaan met de commerce, het was niet te combineren met de optredens.

Erik kwam tot de muziek in '79. Sindsdien heeft hij een indrukwekkend parcours afgelegd, puzzelde een cv bij elkaar dat leest als een lange road movie: voorprogramma's van Charlie Watts (The Rolling Stones) en Jack Bruce (Cream), tours in Duitsland en dienstjaren bij The Paranoiacs, Axelle Red, Sparkling Pistols, Revenge 88, Freddy De Vadder & De Bende Van Miènde, Dandy Davy en als kers op de taart Gorki. Sinds 1993 was Erik bassist bij Gorki, dat vaag je zomaar niet weg uit een mensenleven. “Een tenor in de opera kan je vervangen door een andere, Luc De Vos niet. Niemand anders kan Gorki nummers zingen. Gorki werd onthoofd en zal wellicht nooit meer samen spelen. Ik heb zoveel onuitwisbare herinneringen, alle muziekinstrumenten van Voske staan hier nog, hier liggen nog onafgewerkte teksten die hij schreef. Natuurlijk is er leven na Gorki. We zijn muzikanten, we zullen blijven spelen maar zonder Luc zal het nooit meer hetzelfde zijn”.
Erik wil echter niet blijven stilstaan bij het verleden en richt zijn blik volop op de toekomst. “Mijn gloednieuwe Engelstalige band Biezen is zeker en vast geen Gorki 2 maar een groot donker feest met blazers. Naast Erik (zang & bas) bestaat de groep ook uit drummer Bert Huysentruyt (De Post, Gorki, ...) en Roeland Vandemoortele (zanger/gitarist van de Gentse groep Too Tangled). Het trio krijgt live versterking van twee blazers. Ik ben blij dat ik met deze gasten mag spelen”. Hun eerste fysieke release, een limited 7” clear vinyl (met 2 nummers) in een oplage van 500 stuks waarvan 150 unieke handgenummerde exemplaren,werd het visitekaartje, eentje om te koesteren. Alle hoge verwachtingen werden volledig ingelost. “Het b-kantje, ‘Too Short A Lifetime’ is ‘a song about a song’. Na 22 dienstjaren bij Gorki weet de goede verstaander waarover het gaat. Het nummer werd door een gerenommeerde muziekjournalist omschreven als een scharniersong die de toekomst aanvat door middel van een ode aan het verleden."

Voor velen was Gorki, net zoals Nirvana dat ook was, een geschenk uit de hemel. Gevoelens boetseren, de mannen van Biezen kunnen het als de beste. De toekomst oogt mooi: de band gaat de baan op en werkt intussen volop verder aan een debuutalbum dat eind 2015/begin 2016 uitkomt. Sta op en wandel naar de toekomst moeten Eric en zijn kompanen gedacht hebben. “In mijn hoofd en hart ben ik rijk, al denkt mijn bankdirecteur daar waarschijnlijk anders over. In mijn muziekkot komen dagelijks gasten spelen, om raad vragen, repeteren. Wat mij vooral kan raken zijn jonge onbekende mensen ergens in een club of cafeetje met een breekbare stem en een goed nummer. Blij dat ik in het Gentse woon, de muziekstad met een formidabel clubcircuit”. Biezen doet het bijzonder goed in de muziekscène. Iedereen is het er over eens, ’t zijn wreed wijze gasten.
Frans Van Damme
 
 
Dit interview verscheen in De Streekkrant, editie groot Gent/Deinze, week 48/2015

Geen opmerkingen:

Een reactie posten