maandag 24 februari 2014

Interview met 'In Vlaamse Velden' componist JEF NEVE


‘Ik heb veel noten op mijn zang’

 

SINT MARTENS LATEM  De muziek van jazzpianist en componist Jef Neve ondersteunen de beelden van de 10-delige fictiereeks ‘In Vlaamse Velden’. Zelden klonk muziek zo helder en tegelijk verontrustend. Een gesprek met Neve voelt als een warm bad.

De muziek bij de televisiereeks beslaat een rijk palet van spannende filmmuziek tot heel ingetogen fragmenten. “Componeren vraagt structuur en planning. Ik wou muziek schrijven voor instrumenten waar mensen in die tijd vertrouwd mee waren" verduidelijkt Jef Neve. "Zoals fanfare instrumenten. Of een piano, rijke families hadden dat thuis”. Voor de oorlogsscènes deed hij beroep op een groot symfonisch orkest. “Ik heb een requiem van Mozart noot per noot bestudeerd om nadien voor het slotoffensief van de serie een eigen requiem te componeren”. Alhoewel hij kan terugblikken op een heel oeuvre, dat zowel jazz als klassiek bestrijkt, was ‘In Vlaamse Velden’ een huzarenstukje van vakmanschap. “Ik ben enorm geïnteresseerd in geschiedenis en heb me vooraf goed gedocumenteerd over de grote oorlog. Ik heb altijd de neiging om teveel noten te schrijven. Voor In Vlaamse Velden beperkte ik me tot de essentie. Niet eenvoudig voor iemand die veel noten op z’n zang heeft (lacht). Dit is het strafste wat ik ooit heb gedaan. Muziek maken is ook een vorm van topsport”
'Ik geef mezelf niet graag bloot’

Het is niet evident om als jazzmuzikant BV te worden. Het is Jef moeiteloos gelukt. “Jetset feestjes zijn nochtans niet aan mij besteed. Ik ga liever een avondje met vrienden op café. Ik ben een sociaal iemand wat niet wil zeggen dat ik met iedereen zomaar pinten ga pakken Ja, een hevige levensstijl ligt me wel, eens flink doorzakken mag best. Ik ben nu eenmaal niet het prototype van een mens met een gezonde levensstijl. Alhoewel, ik tennis, joggen en speel badminton, zo’n 4 tot 5 maal per week”. Een gezonde geest in een gezond lichaam. “Helaas, het lukt me niet om te stoppen met roken, ga elke dag te laat slapen en hou van Bourgondische geneugtes”. Ideaal moment om te polsen naar het liederlijke leven van Neve. “Ik geef mezelf niet graag bloot. Aan journalisten bedoel ik (lacht). Hou nogal van privacy. Een mens moet niet alles voor iedereen te grabbel gooien”. Enig aandringen helpt. “Op m’n 13e jaar was mijn liefde groot voor Wendy, kalverliefde. Mijn voorkeur ging uiteindelijk uit naar mannen. De ideale man bestaat niet!  Men zegt soms dat schoonheid van binnen belangrijker is dan schoonheid van buiten. Doe voor mij toch maar de 2. In een relatie moeten mensen elkaar leren kennen en appreciëren, dat is de uitdaging. Elk koppel moet z’n eigen verhaal schrijven”. Vroeger werd Jef nogal snel verliefd maar reeds 5 jaar deelt hij oprecht lief en leed met Stefaan. “Mocht m’n vriend ooit eens vreemd gaan dan zal dat wel niet de meest romantische avond van onze relatie zijn. Maar mensen mogen fouten maken, we zijn geen robots. Leugens of bedrog, beloftes niet nakomen of mij iets wijs maken, daar word ik pas echt kwaad van. Zo’n mensen laat ik vallen als een baksteen”. Neve begeleidde einde jaren ’90 de boysband Get Ready. Daarvoor moet een serieuze muzikant wel erg hopeloos zijn. Neve grijnst: “Mijn boysbandverleden, dat was pure fun, hoef ik me niet voor te schamen. Eén optreden leverde dubbel zoveel op dan wat ik maandelijks kon bijeenharken door muziekles te geven. Trouwens, ik ben een optimist, geen doemdenker, haat hokjesdenken, cynisme en sarcasme want daarvan wordt de wereld niet beter. Geluk zit niet altijd in wat we voorgeschoteld krijgen maar in het besef dat het er kan zijn. Mijn muziek straalt hoop uit. Hoop is het beste middel tegen cynisme”. Wat rondbellen in de muziekwereld leert ons dat iedereen dezelfde mening heeft: Jef Neve is synoniem voor wereldklasse.
De liefde bracht me naar Gent’
Als kind had Jef een zorgeloze jeugd, gefascineerd door muziek. “Toen ik 4 jaar was vroeg ik aan moeder of ze me wou leren piano spelen. Hup, de kleine Jef op haar schoot en m’n eerste pianolessen begonnen. Ik wou en mocht naar de muziekschool. Als klein manneke droomde ik de tweelingbroer van Mozart te zijn. Leuk toch. De piano is ondertussen het verlengstuk van mijn leven geworden”. Als Kempenzoon studeerde hij in Leuven, verkaste nadien naar Brussel, heeft nu z’n werkplek in Sint Martens Latem en woont in Gent. “Met volle goeste. De liefde bracht mij naar Gent, hier woont veel schoon volk. Een stad met karakter en een toffe mentaliteit. Gentenaars zijn een stukje eigenzinnig en sociaal geëngageerd  Als ik weken, soms maanden, de wereld heb rondgereisd, voelt het hier echt aan als thuiskomen”. Jef kan wegdromen als hij denkt aan de schoonheid van vroeger. Nostalgie schrijft hij met hoofdletters. “Ik ben bang van een mensenmassa. Hoe mijn ideale wereld er uitziet? Een planeet waar niemand honger heeft, waar men apprecieert  dat iedereen gelijk is. Een wereld zonder onheil. Heel wat van mijn nummers zijn geïnspireerd door rampzalige gebeurtenissen. Het klinkt misschien raar maar een ramp zoals het busongeval in Sierre, het Pukkelpopdrama, de Arabische Lente, de kernramp in Japan, een ramp brengt dikwijls mensen dichter bij elkaar”. Neve is geen handige Harry, als nieuwe man een ramp. “Ik breng huishoudelijke taken en klusjes nooit tot een goed einde. Gelukkig is mijn werkvrouw nooit veraf”. Muziek is als een taal, je moet het leren spreken. Dat weet Jef maar al te goed. “Het enige waar ik spijt van heb ? Ik kan niet zingen! Wat heb ik toch bewondering voor Elton John, hij kan het allemaal. Toch ben ik een gelukkige vent van Gent”. Tot slot nog een straffe quote Jef? “Graag! Seks wordt beter met de jaren, dat weet ik zeker”.
Jaguar ambassadeur
Jazz is één van de vele liefdes van Jef Neve. Hij is jazzpianist en componist maar ook ambassadeur van het prestigieuze automerk Jaguar. Een samenwerking die hijzelf spontaan en kleinschalig noemt. Hij kreeg een berline gedurende een half jaar in bruikleen. De auto beviel zo goed dat hij nadien besloot deze over te kopen. “Ik bol meer dan 50.000 km. per jaar dus een comfortabele wagen met enige sportiviteit is geen overbodige luxe. De passie voor auto’s, die eigenlijk beperkt is gebleven tot een hobby, begon als kind met een collectie autootjes van matchbox en wat posters aan de muur. In mijn studententijd kocht ik met evenveel plezier occasies. Als ambassadeur mag ik met een Jaguar oldtimer deelnemen aan rally’s. Mijn absolute droom is een Aston Martin, zo’n James Bond model. Bij voorkeur in een kostuum van Scabal, een sponsor”. Jef heeft blijkbaar een neus voor zaken doen.
(FRVD)
Dit artikel verscheen in De Streekkrant, editie Gent & rand - week 09/2014




Geen opmerkingen:

Een reactie posten