zondag 13 juli 2014

Interview De Streekkrant: advocaat Griet Cnudde


De Jeanne d’Arc van de advocatuur: Griet Cnudde
‘Dronkaards zijn de rustverstoorders van de Gentse feesten’
GENT ‘Griet Cnudde, nooit van gehoord’ denk je. Fout. Wat iedereen wel weet: ze liet de Antwerpse Sinksenfoor verhuizen en wou het 2e weekend van Tomorrowland verbieden.  In het verleden hadden een handvol Gentenaars  plannen  om de Gentse Feesten het zwijgen op te leggen wegens overlast. Meester Cnudde werd in stelling gebracht.  De advocaat van de verzuurden? We gingen het haar zelf vragen.
 
 
 
De Gentse Feesten zijn aan de gang. Geen klachten, maar het is ooit anders geweest. Nie neute, nie pleuje, sommige bewoners uit de feestzone denken daar anders over. In 2011 nam een handvol buurtbewoners advocaat Cnudde onder de arm om hun ongenoegen te ventileren over de overlast van het Baudelopark. Het werd haar 1e opgemerkte verschijning in de media. “De Gentse Feesten zijn historisch gegroeid. Men moet beseffen dat de maximum draagkracht van de bewoners ondertussen is bereikt. We moeten naar een compromis zoeken, puzzelen wat waar kan. Het stadsbestuur moet de problemen onder ogen durven zien. Ieder diertje zijn pleziertje maar ook iedereen heeft recht op rust.  Als iemand klaagt is daar meestal een goede reden voor. Iemands basisrechten afnemen als je maar met genoeg volk bent botst met het principe: iedereen gelijk voor de wet. Iemands vrijheid stopt waar die van een ander wordt geschonden”. Cnudde woont zelf in de feestzone. “Wie mij kent weet dat ik een volbloed fuifbeest ben. Ik heb meer last van klagende buren dan van de feesten maar heb alle begrip voor mensen die problemen hebben van overlast. Wees nu eens eerlijk, na middernacht is het toch geen feest meer maar een grote zuippartij. Reguliere bezoekers en dagjesmensen veroorzaken geen problemen. De dronkaards zijn de rustverstoorders. Het Laurentplein is een bewijs dat het anders en beter kan. Meer tolerantie en rekening houden met elkaar zou ons al een stuk op de goede weg helpen”.  Gentse Feesten, Antwerpse Sinksenfoor, Tomorrowland, de klagers weten haar wel te vinden. “So what? Ik verdedig mijn cliënt, niet mijn eigen mening. Een kleine zelfstandige moet zich de poten van onder z’n gat lopen om met alle regeltjes in orde te zijn. Festivals hebben het gemakkelijker, alles gaat soepeler. Er moet dringend werk worden gemaakt van een structurele aanpak van overlast door evenementen. Want de huidige wetgeving lijkt momenteel nergens op. Organisatoren moeten meer hun best doen want ze hebben geld, middelen en knowhow. Met mijn pleidooien ten voordele van de klagers maak ik me niet populair. Maar iedereen heeft recht op verdediging. Juridisch is massapsychologie niet te verantwoorden”. Meester Cnudde heeft een collectie niet zo fraaie namen bij elkaar gesprokkeld als zuurpruim, pretbederver en erger “Je moet niet alles geloven wat de media over mij schrijft. Een mug wordt een olifant, men maakt er een karikatuur van, uitvergroot, boordevol quotes en onliners. In Antwerpen kwam ik oog in oog te staan met foorkramers. Niet simpel, mannen van de kermis zijn als dokwerkers: grote mond, gouden hart. ’t Is een kwestie van respect hebben voor elkaars noden en wensen. Ik laat me nooit intimideren. Soms ontvang ik bedreigingen en gemene mails. Doet me niets, angst is een slechte raadgever”. Hoe meer klagers hoe beter voor de advocaat? “Je wordt er niet rijk van. De meeste buurtbewoners zijn niet de kapitaalkrachtigen. Om het grote geld te incasseren sta ik aan de verkeerde kant van de tafel. Maar kennis moet betaald worden, je hebt Lada’s en Jaguars. Dat is net zo bij advocaten. Voor echtscheidingen moet men niet bij mij zijn. Ik wil niet de voyeur zijn in de slaapkamer van een ander. Privacy schenden en de vuile was buitenhangen, daar hou ik niet van”.

Griet Cnudde mag dan wel verbonden zijn aan een Antwerps advocatenkantoor, ze weet wat er reilt en zeilt in Gent. We hebben een afspraak in het Sandton Grand Hotel Reylof want meester Cnudde is een levensgenieter. “Ik hou van het Bourgondische leven maar ook primitieve eenvoud kan me bekoren. Ik ben zowel natuurmens als stadsmus. Leven in Gent, daar wordt ik goedgezind van. Gentenaars hebben een hart van koekebrood, zijn plezant en veel verdraagzamer dan Antwerpenaars”. Aan de kant staan van Sinksenfoor- en Tomorrowlandklagers hadden anti Cnudde Facebookpagina’s tot gevolg. “Het laat me Siberisch koud. Dikwijls begrijpt men de context niet. Ik ben niet rancuneus, ga ervan uit dat mensen van nature goed zijn. Lasten en lusten kunnen perfect samengaan. Naar de rechtbank stappen is de laatste stap, daar zijn enkel verliezers. Problemen zijn meestal simpel op te lossen door overleg en gezond verstand. Een kwestie van creatief omgaan met de middelen die voorhanden zijn, water bij de wijn doen, open minded zijn”. Is justitie een mannenbastion? “Als advocate moet ik mij dubbel bewijzen, gewoon omdat ik een vrouw ben. De mannelijke advocaten zijn dé helden. Als ik een zaak win is dat normaal. Als ik een zaak verlies ben ik een slechte advocaat. Dat is niet eerlijk. De vrouwenemancipatie heeft nog een lange weg af te leggen. Maar ik zeg altijd mijn gedacht. Daarom is politiek niets voor mij, kan m’n mond niet houden. Collega’s noemen mij de Jeanne d’Arc van de advocatuur. Hopelijk beland ik niet op de brandstapel”. Eén ding is zeker: Griet Cnudde is geen bitch. “Regelmatig kijk ik op YouTube naar filmpjes van Romain Deconinck. Super, ik plas dan bijna in m’n broek van ’t lachen. Weet ge, ik kan lachen, plezier maken en grappen vertellen als de beste. Lollekes over homo’s vertellen aan homo’s, daarmee  moet men opletten. Die zijn nogal vlug op hun pik getrapt (lacht). ‘t Is niet waar hoor, ’t was maar om te lachen!

Griet Cnudde (43) heeft goede papieren, maakt furore.  Ondertussen kwam al een nieuwe, gelijkaardig zaak haar richting uit. Bezorgde buren met gevoelige oren zijn liever de Brusselse kerstmarkt 'Winterpret' kwijt dan rijk. “Toch normaal dat zo’n evenement tegenwind krijgt. Een kerstmarkt van oktober tot februari heeft niets meer te maken met Kerstmis maar is platte commercie. Zo’n organisatie weegt veel te zwaar op de gemeenschap”. Gentenaars kunnen gerust zijn. Bij Meester Cnudde zijn klagers over de Gentse Feesten aan het verkeerde adres. “De feesten mogen nooit verdwijnen. In Gent sta ik aan de andere kant van de barricaden. Ik ben opgegroeid in het epicentrum van het feestgebeuren. Pleiten in zo’n zaak zou onethisch zijn, ik kan me niet onpartijdig opstellen". Misschien is het wel de kunst om van geluidsoverlast een buurtfeest te maken!?
Frans Van Damme
 
 
Dit interview verscheen in De Streekkrant, regio Groot Gent-Deinze - week 29/2014

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten