zondag 13 september 2015

Interview De Streekkrant: Franck Van Laecke


Auteur, regisseur en scenarist Frank Van Laecke

‘Hoe ouder ik word, hoe gulziger ik ben’

GENT De kans is zeer groot dat je ooit al eens, misschien zonder het te weten, een voorstelling hebt gezien waarbij Frank Van Laecke was betrokken. Tv-producties, musical, opera, theater… zijn palmares is lang, de producties ontelbaar, het gaat keihard voor deze wonderboy.
“Mooie voorstellingen maken met de juiste mensen, dat maakt me gelukkig. Vooral geen conflicten, daar hou ik niet van. Chemie in een groep is essentieel, samenwerken heeft iets magisch.” Frank straalt geluk uit. Dat zie je, dat voel je. “Alhoewel, ik heb slaag gekregen, verdriet is ook  mijn deel geweest in het leven. Expressie en het uiten van emoties wordt dan therapeutisch. Uit een diep dal klimmen, daar wordt een mens enkel maar beter en sterker van. Theater, musical, opera…. dat is mijn wereld.” Wij kennen zijn bescheidenheid maar de waarheid moet gezegd worden: Frank staat telkens garant voor entertainment en spektakel op topniveau. Talent en professionalisme hebben hem geen windeieren gelegd want hij werd meermaals bekroond met onderscheidingen en prijzen. Hij blijft er nuchter bij: “Je bent maar zo goed als het laatste stuk dat je gemaakt hebt.” Je wordt niet zomaar de Godfather van de Vlaamse musical. Alles is het gevolg van hard maar dankbaar labeur zo blijkt. “Uren per dag ben ik bezig met schrijven van en schaven aan mijn werk, slaap soms hooguit 5 uurtjes. Ik heb een rusteloze kop, twijfel altijd. Het zou van een gigantische arrogantie getuigen dat niet te doen. Het maakt deel uit van mijn parcours, twijfel houdt je wakker. Je moet alles in vraag durven stellen, kritisch blijven voor jezelf. Het is telkens vanaf nul herbeginnen. Voor de musical 14-18 heb ik 180 versies van het script geschreven. Ik denk dat de kwaliteit van een productie vaak afhangt van de omvang van je vuilnisbak. Hoe meer men schrapt en in vraag stelt, hoe beter het eindproduct wordt. Ik heb nooit m’n artistieke eieren in 1 mandje gelegd, zorgde steeds voor een grote diversiteit. Ik ben geen artiest, dat is een te abstracte omschrijving. Ik ben een stielman met 500 % inzet. Ambitie is zeker geen vies woord maar bij mij gaat het meer om passie.”

Frank, de globetrotter, altijd onderweg, de bezige bij met een overvolle agenda. Heimwee naar Gent? “Jazeker, de stad werkt als een magneet. Is het de generositeit van de bewoners of ligt het aan hun koppigheid. De sfeer, de tegendraadsheid, ik  weet het niet precies. Weet je, ik ben dikwijls alleen maar zeker niet eenzaam.” Van Laecke is passioneel, dikwijls voor zichzelf een strenge rechter en gulzig. ‘Ik doe mij werk niet om een bepaalde status te bereiken, het is eerder een groot heilig vuur dat in mij brandt. Hoe ouder ik word, hoe gulziger ik ben. Ik wil nog zoveel doen, meemaken, beleven! Ik denk vaak aan doodgaan, wel 100 maal per dag vraag ik me af of ik het goed heb gedaan. Ik zie mijn eindigheid, het einde komt dichterbij.”
Frank schreef een opmerkelijk boek: ‘Confidenties van een seriemoordenaar’. Een story doorheen het brein van een ogenschijnlijk doodnormale man met een merkwaardig tijdverdrijf. “Een vademecum voor het plegen van de perfecte moord (lacht). Althans voor die man toch, die beter wil doen dan al zijn illustere voorgangers.”

Op de schaal van geluk geeft Frank zichzelf een dikke 8/10. “Ik ben zeker niet de beste zakenman ter wereld, had ik het maar beter aan boord gelegd denk ik soms. Maar ik ben ontzettend blij dat ik nu keuzes kan maken. Zelf kiezen welke projecten ik wil doen en met wie, dat is een echte luxe. Het is belangrijk te dromen maar Icarusvluchten zijn echt niet nodig. Vooral blij en eeuwig dankbaar ben ik de mensen die me destijds kansen hebben geboden, die vertrouwen in me hadden. Helaas kruiste een Judas al wel eens mijn pad, dat maakt me triestig, het maakt me voorzichtiger bij ontmoetingen met onbekenden.” Verschijnen op de rode loper is niet echt iets voor Van Laecke. “Geef mij maar de luwte. Ik hou niet van premièrefeestjes met zo’n kunstmatige sfeertjes waar een echte lach ontbreekt. Mijn goede eigenschappen? Ik kan niet lang kwaad zijn, dat is tijdverlies. Onrechtvaardigheid en onverdraagzaamheid, daar heb ik het moeilijk mee. En gebrek aan stiptheid, mensen die te laat komen vind ik wreed ambetant.” Ik heb het begrepen, ik was 10 minuten te laat op de afspraak. Sorry Frank.
Frans Van Damme
 

Dit interview verscheen in Dd Streekkrant, editie groot Gent/Deinze - week 38/2015
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten