Intervieuw De Streekkrant: Les Folles de Gand

Miss Michelle van Les Folles De Gand

‘Voor mij geen drugs, drank en echte vrouwen’

GENT Ruim 15 jaar zorgt Christophe Verschueren voor  verwondering, show, glitter, glamour en humor met zijn schitterend travestiegezelschap Les Folles de Gand. We mochten backstage een kijkje nemen.

Christophe was als kind al gene gewone. “Al zeg ik het zelf, als jong mannetje was ik een knappe jongen. Op schoolfeestjes deed ik playbacknummertjes als grote madame, tijdens de zwemles keek ik voortdurend naar de al wat oudere gasten. Het klinkt als een cliché, maar de rouge à lèvres en de kleren van moeder hadden een ongelofelijke aantrekkingskracht op mij”. Christophe wou verpleger worden maar dat mocht niet van vader, onder zachte dwang ging hij elektriciteit studeren. Geen goede keuze, hijzelf zag meer toekomst in de modellenwereld en als danser. “In 1993 werd me gevraagd om tijdens de Gentse Feesten als danser op te treden tijdens de shows van Dille. Uit nieuwsgierigheid ging ik op het aanbod in, ik mocht eindelijk voor mij geaardheid uitkomen. Een nieuwe wereld ging open, dat mannen ook op mannen kunnen verliefd worden was normaal merkte ik toen”. Omdat gages van travesties hoger zijn dan gages van dansers begon hij zijn eigen gezelschap. Het liefst is hij bekend als Miss Michelle, de leading lady van het travestiegezelschap Les Folles de Gand, nationaal en internationaal gerenommeerd. “We zijn geen verklede venten, wij zijn transformisten en brengen een kleurrijke, interactieve show met verzorgde kostuums, snelle podiumwissels, muziek, dans en veel humor. De tijd dat travestieshows plat en vulgair waren is voorbij. Bespaar me van zatlappen in de zaal, macho’s die blote tetten willen zien. We zijn wel geen hoertjes hé. Venten die niets van homo’s moeten weten maar wel stiekem van 2 walletjes eten, dat zijn de slechtste. Je zou eens moeten weten hoeveel getrouwde mannen, met kinderen, met mij de koffer willen induiken”.
Christophe, sorry Miss Michele, was te zien in het televisieprogramma ‘Witte raven’ en stond op de affiche van Studio 54 in het Antwerps Sportpaleis samen met Grace Jones. Denkt hij dan nooit aan stoppen? ‘Jawel, hoe langer hoe meer. Aan alles komt een einde, ‘k begin er genoeg van te krijgen. Het publiek wordt onmenselijk veeleisend, ’t is altijd iets. Te warm in de zaal, te koud, ze zitten te ver achteraan of te dicht bij het podium. Te weinig respect, ik kan er niet meer tegen. Na de show vlucht ik weg want het publiek denkt dat ik een luisterend oor moet hebben voor al hun problemen. Dat vrouwen hun vent is gaan lopen met de kuisvrouw, sorry, ik kan daar niets aan doen. Hoelang hou ik het nog vol? Roem is vergankelijk, eindigen in schoonheid en in volle glorie, dat is de bedoeling. Gun het ook eens aan een ander denk ik vaak”.

De transformatie van man tot vrouw duurt zowat 1 uur alvorens men het podium op kan. De baard scheren, schminken, nagels lakken, wimpers plakken… “Wat wij niet doen wat echte vrouwen wel doen? Onze benen ontharen. We dragen speciale kousen waar je niet doorheen kan kijken, een soort dikke balletkousen. Omkleden kan, met wat hulp, in minder dan 1 minuut. Glitter, glamour, pluimen en veel bling bling, dat is onze wereld”. Iedereen wil het weten maar het blijft een delicate vraag: hoe maakt men z’n mannelijk instrumentarium  onzichtbaar? “Een kwestie van oefenen, naar achter plooien en goede plakband. Al de rest is beroepsgeheim”. Miss Michele is gelukkig al was ze toch liever geboren als meisje, om later op te groeien als vrouw met grote borsten. “Begrijp me niet verkeerd, ik sta niet thuis mijn afwas te doen als madame hé. Ik ben zeker geen vrouwenhater maar voor mij toch liever geen drank, drugs en echte vrouwen. We leven in een fake wereld, vol haat en jalousie. Wie enkele échte vrienden heeft mag zich gelukkig prijzen. Als ik morgen met m’n camionette in panne sta zal ik Touring moeten bellen, ik heb geen vrienden, niemand zal me komen helpen”.

Succesvol op scène, miserie in de liefde, dat is de rode draad doorheen het levensverhaal van Cristophe. “Ik val altijd op verkeerde mannen, geen enkele relatie is van lange duur. Misschien omdat ik nogal ontrouw ben, trouwen maar vooral niet houden. In het leven draait het om geluk, liefde, macht, verstand en geld. Ik heb een heel klein beetje van dat alles”. Nog een mooie afsluiter Christophe? “Jazeker! Wat heb jij toch schone blauwe ogen, daar verdrink ik in”. Hoogste tijd om afscheid te nemen.

Frans Van Damme

Dit interview verscheen in De Streekkrant, editie groot Gent/Deinze, week 17/2015