“Iedereen
mag een mening hebben als het maar plezant blijft”
GENT Een mooi verhaal kan soms
eenvoudig beginnen. Ben Bundervoet (40) had als geboren en getogen bakkerszoon
uit Sint-Amandsberg geen ambities om in die richting verder te gaan. Hij zag
meer toekomst in een avontuurlijk bestaan. Na het alweer vergeten akkefietje
van Benito Raman, tijd
voor een gesprek over wat voetbal zo boeiend maakt.
“Tijdens mijn
plechtige communie viel vader in de kerk in slaap omdat hij het de nacht ervoor
zo druk had gehad met bakken. Toch was hij, als fervent voetbalsupporter, elke
match van ‘den Agé’ present. Toen ik
zo’n jaar of 12 was mocht ik voor het eerst mee naar het Ottenstadion. Indrukweekend,
de ploeg had er een supporter voor het leven bij. Sindsdien droom ik enkel nog
van blauwwitte successen.” Ben wordt als Indiaan al even gekoesterd als de spelers
zelf. Hoe krijgt een jonge gast plots de status van Buffalomascotte? “Eerlijk
is eerlijk, ik was niet de 1e Indiaan in het Ottenstadium” lacht Ben. “Ik
haalde inspiratie uit de geschiedenis van de club. In de jaren ‘70-‘80 was er
een supporter die in indianenkleren naar de matchen kwam kijken. Die man liep
nooit op het veld, hij bleef gewoon op de tribune”. Als lid van een grote
supportersclub mocht Bundervoet in 2001de
aftrap geven van een wedstrijd, een memorabel moment. “Ik kwam als indiaan, het
symbool van de club, op het veld. De supporters vonden het fantastisch. Toenmalig
commercieel directeur Patrick Lips zag het gebeuren en was van oordeel dat het
goed was. Hij nodigde mij uit om clubmascotte te worden.” Daarna was Ben bij
iedere thuismatch op het veld te zien. Hij weet als geen ander de sfeer in het
stadion aan te zwengelen. “Ik heb, net als de club, een strijdermentaliteit.
Een indiaan staat voor kracht, strijd en vrijheid. Daar kan ik mij volledig in
herkennen. Respectvol met de supporters van andere ploegen omgaan, dat is van
het allergrootste belang. Sportiviteit staat zonder discussie voorop, tegenstanders
uitdagen is taboe. Mijn outfit heeft nog nooit voor problemen gezorgd. Iedereen mag gerust zijn mening hebben
en tonen maar voetbal moet bovenal plezant blijven”. Ben Bundervoet mag dan misschien
vooral gekend zijn als mascotte van AA Gent, toch heeft hij meer pijlen op zijn
indianenboog dan enkel voetbal. Vorig jaar nam hij deel aan de befaamde ‘Marathon des Sables’ in
Marokko. Negen jaar is het ondertussen
geleden dat hij, samen met een vennoot, van start ging met een sfeercafé. Hij nam
deel aan de 6e editie van Big Brother op VTM. “Na 33 dagen moesten we
vertrekken, we waren te braaf en werden vervangen door acteurs.” Het zou niet
zijn enige passage op de televisie worden. In 2011 won hij, met een eigen ploeg
onder leiding van kapitein en ex-wielrenner Ludo Dierckxsens, het VIER-programma
‘De Pedaalridders’. “Ik heb af en toe nood aan zo’n doel in mijn leven,
dat houdt me alert om gezond te leven. Doorzettingsvermogen is mijn sterkte.” Als
buffalomascotte krijgt hij volop
aanbiedingen voor alles en nog wat, zelfs voor lingerieshows. Hij nam, als
jager, deel aan het televisieprogramma Blind Date. “Het werd niets met de
madame die ik had uitgekozen, we gingen samen op reis en daar bleef het bij”.
Getransformeerd als Ingeborg presenteerde Ben zelf ooit een parodie op het
TV-programma Blind Date.
Bij de vraag wat er toch zo leuk is aan voetbal fronst
hij de wenkbrauwen? “Nogal logisch toch: vriendschap, spanning, serieuze mensen
die ontploffen bij elke goal, sfeer. Voetbal is in feite cafépraat, het zorgt
altijd voor geanimeerde gesprekken. ‘Nen echte Genteneire es nen
Buffalo’!” Ben is
een sociaal iemand, een goed mens. Kinderen verrassen met zijn aanwezigheid, zieken
blij maken met een bezoek, opduiken op trouwfeesten, studentenparty’s
opvrolijken, sportstages bijwonen…. kortom waar ambiance nodig is wil men de
Buffalomascotte als sfeermaker. “Ik wou als kind acteur worden, dat ben ik nu
toch wel een beetje nietwaar. Formidabel toch dat ik het allemaal mag doen, daarvoor
ben ik iedereen bijzonder dankbaar. Zolang het bestuur en de supporters het
leuk vinden ga ik door, elk seizoen met nog meer enthousiasme. Men aanziet mij
een beetje als een klaagmuur, de tussenpersoon tussen bestuur, spelers en supporters,
dat is tof. Dat scherpt
het samenhorigheidsgevoel aan, dat kan de club enkel maar ten goede komen. Ik probeer de ploeg overal goed te vertegenwoordigen. Als AA GENT de Champions League wint stop
ik als mascotte.” Benjamin
wordt er niet voor betaald, alles gebeurt op vrijwillige basis. Zeker weten,
Ben Bundervoet heeft een blauw/wit hart.“
FRANS VAN
DAMME
Dit artikel verscheen in De Streekkrant, editie groot Gent/Deinze - week 01/2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten