Theatermaker Arne Sierens
‘We
hebben de eigenschappen van beesten’
GENT
De spanning tussen Kunst met een hoofdletter en de volkscultuur spelen een
belangrijke rol in het oeuvre van Arne Sierens. Met een
tomeloze ambitie behoort hij tot één van de meest gespeelde auteurs in het
Vlaamse amateurcircuit. Zijn
theatervoorstellingen maken het publiek dikwijls groggy, grijpen naar de keel.
Geboren op de Brugse Poort is de wijk voor Arne Sierens
altijd zijn eiland van arbeiders en sociale woningen gebleven. “Ik groeide op
in een verpauperde arbeiderswijk vol tegenstrijdigheden. Een plek waar geen
goden wonen maar sukkelaars. Je ziet er geen tragedies maar melodrama’s. Een
volksbuurt is fantastisch, dat heeft mij getekend. Ik pluk mijn verhalen van de
straat, rechtstreeks geënt op het leven. Mijn schrijfsels zijn zeker geen koningsdrama’s. De Brugse Poort, daar zie je mensen
in de meest kwetsbare vorm.” Op school heeft Arne niet veel geleerd, daar zat
hij niet op zijn plaats. “Ik ben eigenlijk een vergaarbak van zoveel indrukken.
De
punkscene en de hele rebellerende subcultuur waren een belangrijke
inspiratiebron voor latere teksten en ensceneringen. Laat mij gerust de vaandeldrager
zijn, een rebel op de barricaden.” Hij lijkt onvermoeibaar, zorgt
dat de theaterwereld geen koude en dode planeet wordt, hij barst van energie en
zelfvertrouwen. Zijn geest en ideeën vliegen voortdurend over podiums. Sierens
werd huisschrijver van de Blauwe Maandag Compagnie maar constateerde dat enkel
schrijven hem eigenlijk niet interesseert. Hij keert terug naar het
amateurtheater. “Ik wou altijd theater maken dat nog niet
bestond. Niets dat braaf is, geen vertoning voor een publiek in rode pluche
klapzeteltjes. Volkstheater wordt door sommigen nog steeds uitgespuwd omdat het
geen kunst zou zijn. Ik neem het ze niet kwalijk, wie arm is van geest weet van
niet beter.” Hij was medeoprichter van de theatergroep met de
programmatische naam ‘De Sluipende Armoede’. “Het was altijd knokken om mijn
ding te kunnen doen. Stoppen bij gebrek aan geld, meer bezig zijn met de
boekhouding dan met het artistieke, spelen voor een kleine fooi, vechten om de
financiële eindjes aan elkaar te knopen, ik weet wat het is. Wie geld heeft
krijgt nog meer geld, het is niet eerlijk. Men moet investeren in dingen die
niet noodzakelijk opbrengen maar die ons op een ander spoor zetten, mensen doen
nadenken.” Elke theatervoorstelling van Sierens is een weergave van bonte
taferelen, ruwe schetsen, uitvergrote beelden, bijzondere momenten en situaties,
doorgesaust met een flinke portie emotie. Zijn onderwerpen zijn uit het leven
gegrepen, het leven zoals het is, of net niet is. “Als theatermaker heb ik een persoonlijke
en unieke stijl, weg van het traditionele theater, met sterke wortels in het
alledaagse, het volkse en het epische. Ik heb een obsessie voor het
anekdotische. Improvisatie van de spelers staat centraal in mijn methode van
werken.” Choqueren, in de war brengen, herkenbare situaties deelbaar maken, het
ligt Arne goed. Privatisering is volgens hem een slechte keuze. “Studio 100 mag
er zijn maar kunst en cultuur zijn veel belangrijker. Wij zijn geniaal maar
niet efficiënt als mens. We kunnen mirakels verrichten maar doen het te weinig.
Er heerst verwarring op aarde, in onze hoofden en het leven. We gedragen ons
netjes, houden ons voortdurend in en lopen braaf tussen de lijntjes. We hebben
de eigenschappen van beesten: agressie, eten, drinken. Mensen hebben dikwijls
een saai leven, angst, schrik voor de toekomst. Durf een stap te doen in het
onbekende. Bij elke nieuwe productie schijt
ik in m’n broek, vraag me af of het goed zou zijn. Het blijkt nadien
fantastisch te zijn.” Arne is niet enkel theatermaker, hij schreef een opmerkelijk
oeuvre bijeen. Zijn teksten werden vertaald, opgevoerd en gepubliceerd in
verschillende talen. Alles kan, alles mag, weg met de taboes. “Ik ben dikwijls
uitgegleden, op mijn smoel gegaan, ontgoocheld geweest. Het maakt me niet
bitter. Sommigen krijgen alles, anderen niets! We leven nu eenmaal in een vuilbakmaatschappij. Tegenslag maakt
deel uit van het leven, laat het niet aan je hart komen.”
Sierens
leeft in overdrive, is beslist geen diplomaat, dat beseft hij maar al te goed. “Ik
ben teveel op mezelf gericht, iedereen mag participeren maar uiteindelijk
beslis ikzelf
en niemand anders. De papierwinkel is degoutant, maak alles eenvoudiger. Mijn ultieme droom? Een
Vlaamse opera, een familiedrama van 10 uur met een massa acteurs op scène. Een
dure en onbetaalbare droom.”
Het interview verscheen in De Streekkrant week 36/2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten