Michel Casteelsprijs 2012 Stad Gent - winnaars bekend

Gentse inzending wint de Michel Casteelsprijs voor cursiefjes 2012

De 19de editie van de Michel Casteelsprijs voor cursiefjes, een organisatie van de Dienst Evenementen en Feesten, werd gewonnen door Marie-Bénédicte Verhegghen uit Sint-Amandsberg. De jury koos haar cursiefje uit 55 inzendingen. De tweede prijs, de Polleke Pluymprijs, is voor Lou Geluyckens uit Lier en de derde prijs gaat naar Dolf Henderick uit Gent.

Gentsche Lijsters - eerste prijs
De jury bekroonde ‘Gentsche Lijsters’ van Marie-Bénédicte Verhegghen als winnaar. Marie-Bénédicte krijgt 300 euro.

De waarzeggers - tweede prijs

‘De waarzeggers’ van Lou Geluycken uit Lier was tweede gerangschikt en won de Polleke Pluymprijs. Lou ontvangt 200 euro.

Gutta cavat lapidem - derde prijs

De aanmoedigingsprijs ging naar Dolf Henderick uit Gent met het cursiefje ‘Gutta cavat lapidem’ (Mijmeringen van een kassei). Hij krijgt daarvoor 100 euro.

Jury Michel Casteelprijs

De wedstrijdjury bestaat uit voorzitter Jaak De Poorter, Viviane Burssens, Jean Buyle, Freek Neirynck, Freek Braeckman en Jean Paul Van Bendegem.

Jury, winnaars en schepen Christophe Peeters


Winnend cursiefje
Ik luupe al den elft van mijn leven mee mijn ziele oender mijnen oarm en mee ugen op mijn gat langs de stroaten. En ‘k bekijke de wereld nogal geire deur nen schieven bril. Wie datter doar rijke van wordt es mijnen schoenlapper, mijnen uugmiester en mijnen kinesist.

En voilà ’t schiet mij juust te binne da ne schoenlapper in ‘t veurjoar uuk soms nen vleinder kan zijn.

Schune es ze wel: oens Gentsche toale! Gelijk Deens, moar toens verstoanboar mee zoender ondertitols.

Allez, diene perfesser uit Olland die neu komt te vertelle dan we ier in de Vloanders binnen 50 joar, en wie weet bennekik toens nog moar oenderd en ien joaren joenk, allemoale een suurtement van Westfluuts goan klappe, veur ’t gemak, omdat er gien verschil bestoat tussen de ‘G’ van Gent en de ‘H’ van uufvlakke en omdat de ‘UI’ van uitvijzer duudgeweune nie wordt uitgesproken.
Oenzen Perfesser Emeritus Toaldeman, dialectwetenschapper en, onder andere, spreker van een Westfluuts dialect peinst dat da nie meugelijk es, moar dat het Broabants wel ne kier zoe kunnen bovendrijven boven oenze koentrijen gelijk een vrie hertnekkige olieplekke op ’t kanoal Gent-Terneuzen.

Wij goame da nie loate gebeure! Cinemasterre Anemone Valcke es doar een vrie schuun veurbeeld van. Da meiske hee den abatoir gedoan, tonielschole dus. Doar hee ze schuun Nederlands liere klappe mee een locht Broabants accentse zudat er niemand zoe kunne geroaje da ze feitelijk van Gent es. Als da nudig es en op ienveiwdig verzoek kan ze da bewijze. Moar ze doe da nie geire en ze vindt da nie nudig: nie op schelevieze, nie op de radio, nie op de ruje luper van ons Filmfestival en zekers nie in de gazette. Fier en zonder scheiwervulling heft ze heur giestig kinneken omhuge en loat ze heur ‘erre’ schuren: wa dadde ziet, krijgt ge en wa dadde uurt, uurt ge en d’er es niets verkierd mee euw ures. Uwen neuze-, kele- en uresdokteur goa failliet, want da meiske hee een stemme gelijk ne Gentsche lijster en komt mij neu nie vertelle da dedie uitgestorven zijn.

Zu vrie moeilijk es oens Gentsche toale nie: ge moet beginne mee een gemakkelijk woord gelijk ‘zetowl’ of ‘negontiene’ en ge moe da proeve in eu moentse loate smelten gelijk die oardige bollekes ‘griet groat’ dadde mee euwen zoendagcens kunt kupe in t weinkolke van madammeke Temmerman oan de Kroanleie. Elk bolleke hee een ander kleurke en de smoak kunt ge azu groajen. En wilt ge liere klappe in volzinne, toens moet ge wel wete dat ge in het Gentsch de woorden ‘Ja’ en ‘Nien’ moet vervoegen. Joag; g’het mij goe verstaon en d’er scheelt niets mee euw ures.
Loat eu bovenaldien nie dekoerageren. Ge zult wel ne kier nen eiwen Genteneire uren lammèren dat euw Gentsch gien autentantiek Gentsch es omdat ge nie weet wadda nen slekkestekker es en omdat eu ‘E’ een beetse moagerkes es uitgevallen. Moar eiwe Genteneirs zijn azu geboren, ze spreken ulderen buik rechtuit, doar goat ge moete tegen keunen.

Oens dialect es gelijk een huis, woarm en gezellig, mee hoekskes en kantses van oender de dakisoloasse tot in het woater van de kelder en d’er es ploatse veur iedereen, uuk veur mijnen Bulgoarsen schoenlapper die mij ’t halft de moand november zu op nen vleinder doe peinzen en die mij op zijn ierste kommune zielke beloofd hee da mijn bottienen tegen van de noene gingen gemoakt zijn. 

Bénédicte Verhegghen