Interview met de Gentse Schepen Christophe Peeters

‘Ik wil burgemeester worden’

GENT Schepen Christophe Peeters wil met iedereen van de pers praten maar enkel over onderwerpen gerelateerd aan zijn schepenambt. Om in deze feestmaand de stemming niet te bederven maakt hij voor ons een uitzondering. Een gesprek over het leven zoals het is, niet over centen en procenten.

De crisis en de bezuinigingen hebben overal toegeslagen, ook op het stadhuis. De ontvangst is hartelijk maar de schepen zet de tering naar de nering. Er wordt koffie aangeboden. Het blijkt een half kopje zo goed als koude koffie te zijn, een vergeten overschotje van de schepen. Hij weet wat delen is.

Als charmeoffensief feliciteren we Christophe met zijn gepland huwelijk in 2014. Het is geen schot in de roos alhoewel hij toch flink begint te blozen als een verliefde puber. “Om te beginnen komt dan nu een officiële mededeling: ik ga zeker niet trouwen dit jaar! Dat gerucht steekt de kop op maar ‘t is pertinent onwaar”. Verder wil hij over z’n Antwerpse fiancé weinig kwijt, dat is privé. “Wendy heeft voor mij gekozen, niet om in de belangstelling te staan”. Peeters is ondertussen gestopt met roken. “Het was een voorwaarde van m’n vriendin”. In Gent maakt Christophe mee de wetten, thuis is het blijkbaar Wendy.

Het leven is te kort om ongelukkig te zijn

“Mijn persoonlijk geluk quoteren komt overeen met 9 op 10. Het leven is veel te kort om ongelukkig te zijn. Bestaat eeuwige liefde? Het is niet evident maar best mogelijk. We gaan er alvast aan werken. Of ik alleen m’n plan kan trekken? Strijken, spaar me daar van. Koken lukt me vrij aardig maar Wendy kookt als de beste. Resultaat: ik ben op 1 jaar 6 kg. bijgekomen. Ik werk elke dag zo’n 14 uur maar de zondagavond is heilig. Gereserveerd voor vrienden, dan spelen we leuke spelletjes”. De schepen hecht veel belang aan zijn privacy. Likkebaardend durven we bijna niet te vragen welke spelletjes we ons hierbij mogen voorstellen. “Gewone gezelschapspelletjes. Kolonisten van Catan behoort daarbij tot de favorieten. In mijn schaarse vrije tijd verslind ik boeken en neem deel aan quizzen”. Christophe is de politiek ingerold maar wou als kind F16 piloot worden. “Helaas, hiervoor waren m’n ogen niet goed genoeg. Gelukkig heb ik op de politiek een klare kijk”.

Zwartgallige en verbitterde politici bestaan

Hij doet zijn werk ontzettend graag, het departement financiën heeft zijn voorkeur. Met niet gefundeerde uitlatingen krijg je hem op z’n paard. “Bij financiën heb je een zicht op alles. Voor wie houdt van cijfertjes blijft het boeiend, elke dag opnieuw. Enige ijdelheid en overtuigd zijn van jezelf is noodzakelijk”. Zijn er dan echt geen minpuntjes? “Jazeker, zwartgallige politici die verbitterd zijn. Sommigen maken eerst zelf rook om nadien te kunnen zeggen ‘waar rook is moet vuur zijn’. Die kunnen best een andere job zoeken. Ik kan niet door dezelfde deur met oneerlijke mensen die moedwillig te waarheid verdraaien. Gemeenteraadsleden die manipuleren kunnen niet rekenen op enig begrip van mijnentwege, daardoor komt het bloed in m’n keel. Ik ben niet rancuneus maar vertrouwen mag nooit geschonden worden”. Gelukkig zijn er nog de lollekes van Termont. “Tja, maar hij is dringend toe aan een nieuw repertoire. Als hij er eentje begint te vertellen weten we meestal het einde al”.

In een tijd dat het woord crisis in de media overheerst blijft Peeters naar eigen zeggen optimist en vooral realist. Pessimisme is kijken naar de werkelijkheid op korte termijn. Dat laat hij waarschijnlijk liever aan anderen over. “We zijn goed bezig. Onze welvaart is nog nooit zo groot geweest”.
Goede voornemens voor 2014? “Niet echt. k zie wel wat er op mij afkomt, wie er m’n pad kruist. Ik sta open voor alles. Misschien wel burgemeester worden! Maar daarvoor is het nog wat te vroeg zeker?” (lacht).

Handenvrij winkelen

Als 20-jarige kwam Christophe Peeters in de gemeenteraad, toen het jongste raadslid ooit. Sommigen durven zelfs te spreken van de mooiste ooit. Zijn politieke loopbaan schoot als een flipperbal vooruit. Schepen van Financiën, Feestelijkheden, Middenstand en Innovatie is meer dan een voltijdse job. “Verantwoordelijkheid nemen, open staan, luisteren, uitleggen waarom iets niet kan, zo werkt de nieuwe politieke cultuur”. De Gentse feesten vallen onder zijn bevoegdheid. “Het is een evenwichtsoefening tussen leven, wonen, werken en plezier maken. Ik gun iedereen z’n boterham maar zonder miserie voor anderen. De feesten zijn meer dan drinken alleen”. Al gedacht aan een alcoholverbod ‘s morgens? “Dat is niet realistisch. Dan mag het champagnebuffet in een hotel ook niet meer. Elke cafébaas heeft een eigen verantwoordelijkheid, hij moeten z’n klanten onder controle houden”. Aan het hertekenen van de Gentse Feesten wordt ondertussen hard gewerkt. “In de namiddag gebeurt te weinig. Mensen lopen doelloos door de stad. Daar moeten we meer op focussen. Een vrij podium lijkt me een goed idee”.

Antwerpen wil de winkels op zondag open. Gent ook! “Het is onjuist dat wij in de voetsporen van Antwerpen treden. Onze aanvraag is al lang ingediend, wij waren de eerste. We willen zelfs verder gaan en bestuderen het idee van ‘handenvrij winkelen’. Stadsdistributie is de toekomst”. Christophe verduidelijkt: “Koop bij de Gentse middenstand en laat je pakjes in de winkel achter. Neem op het einde van je dagje shoppen het openbaar vervoer naar een park & ride parking. Daar wachten niet enkel je auto maar ook al je boodschappen. Of we leveren alles netjes aan huis binnen de 2 dagen. We denken niet grootstedelijk genoeg. We mogen gerust meer ambitie hebben. Ook frequent en vlot openbaar vervoer is noodzakelijk. Ik geef het grif toe, dat kan veel beter”.
Zelfs voor een schepen van feestelijkheden is elke dag niet altijd een feest. Ook Christophe weet dat er een tijd komt om noodgedwongen het hedendaagse met het eeuwige te ruilen. “Het leven is nu eenmaal eindig”. Hij is erg vooruitziend. “Mijn medewerkers, vrienden en familie weten hoe ik m’n begrafenis wil geregisseerd zien, dat is min of meer geregeld. Schrik van de dood heb ik niet, wel van sterven en afzien. Vechten tegen ziektes lijkt vreselijk”. Gelukkig is het leven als zeilen. Ook met tegenwind kan men vooruit gaan. “Na ons is het definitief gedaan. Dat is spijtig want ik zou willen weten hoe het leven na mij verder gaat, wat ik niet heb mogen meemaken”. Maar voor alle zekerheid kunnen we toch maar beter hier en nu plezier maken. Op 12 januari staan op het St. Baafsplein 30.000 gratis drankjes (of zowat 6000 liter) klaar tijdens de  jaarlijkse nieuwjaarsreceptie. Allen daarheen.

Frans Van Damme

 Dit interview verscheen in De Streekkrant stadseditie Gent & Rand - week 01/2014