De 1001 gezichten van Walter Baele
‘Ik wil geen Lesley Ann Poppe zijn’
GENT Het zijn topjaren voor Walter Baele. Dankzij het VTM-programma ‘Tegen de Sterren op’ staat hij volop in de belangstelling. Alsof we leven in een fantasiewereld parodieert hij met veel bravoure bekende personages en creëert nieuwe typetjes. Een gesprek met de man die z’n volk leerde lachen.
Het publiek kan er blijkbaar nooit genoeg van krijgen. Walter Baele staat precies een kwarteeuw op de planken. “Ik ben een gelukkig man” glundert Walter. “Heb professioneel meer gekregen dan ik ooit had durven dromen. Bij de VRT was het personage Rosa een topper, gevolgd door het programma Brussel Nieuwstraat”. Een boost kreeg de carrière met ‘Tegen de sterren op’ waarvan net de opnames voor het 4e seizoen werden afgerond. Veel wil hij er niet over kwijt maar enige aandringen helpt. We mogen ons verwachten aan een nieuwe imitatie: Kristien Hemmerechts. Baele als Koning Filip werd ondertussen een hype. “Ik had aanvankelijk aan de VRT voorgesteld om Filip, toen nog als prins, te parodiëren. Het voorstel werd toen afgewezen”. VTM hapte toe.
Burgemeester Termont is te dik
Veel heeft Walter niet nodig om zich te transformeren, al lukt het niet altijd. “Niet elk typetjes is gemakkelijk” verduidelijkt hij. “Ik slaag er niet in de stem van Frank Deboosere te imiteren. Want van die stem is geen hoek af. Er is niks speciaals aan. Kardinaal Danneels staat op m’n verlanglijstje. Burgemeester Termont lijkt me een dankbare prooi maar beiden zijn te dik. Of ik te mager, ’t is maar hoe je het bekijkt”. Premier Elio Di Rupo is very hot en dus een dankbaar personage om te spelen. Succes verzekerd, zoals tijdens de Gentse 6-daagse. “Ik mocht het publiek toespreken als Elio Di Rupo. Een uniek spektakel in mijn analen”. Smaken verschillen, niet elke woordspelling is voor iedereen geslaagd. “Politiek en een zesdaagse hebben veel gemeen” volgens Baele. “Politiek is ook een afvallingskoers, behalve dan voor Maggie De Block”. Z’n performance werd gesmaakt in het Gentse Kuipje. Baele kreeg de metier met de paplepel ingegeven. Grootvader trok van café naar café om te entertainen. Walter reist van zaal tot zaal met ‘Het leven zoals het zeker niet is’. Z’n 11e avondvullende show situeert zich in Mariakerke, met dank aan beelden afkomstig van Google Street View. Als geen ander zet hij nieuwe typetjes neer maar natuurlijk voert hij ook imitaties op uit ‘Tegen de sterren’.
Optreden
voor een lege zaal
Overal volle zalen maar het is ooit anders geweest. “Echt waar, ooit heb ik opgetreden voor een lege zaal. Niemand kwam opdagen. De organisator was een aimabel man. Hij en z’n caissière gingen als enigen in de zaal zitten. Gelukkig werd m’n volle gage nadien correct uitbetaald. Ik ben altijd in mezelf blijven geloven, liet me nooit ontgoochelen, was zeker dat het ooit zou lukken”. Kunnen we binnenkort Baele als Koning Filip verwachten op allerhande pensenkermissen? “Onmogelijk! De grime duurt ruim 4 uur en is peperduur. Er zijn afspraken met VTM en de cast. We willen met onze typetjes zuinig omspringen, zeker niet uitmelken. Dus geen reclame voor bakboter, keukens of electro”.
In het echte leven is Walter eigenlijk een vrij onopvallende figuur, een grijze muis. Maar zelfs zonder ziekenfondsbrilletje, pruik, plaksnor of schmink wordt hij op straat herkend. “Als mensen me aanspreken is dat als teken van erkenning. Ik voel me geen bekende Vlaming, ik wil geen Lesley Ann Poppe of een Sam Gooris zijn. Ik ben op privacy gesteld, ben serieus en graag alleen. Een beetje een eenzaat, geen tafelspringer en niet materialistisch ingesteld”.
Succes is geen toevalstreffer
Walter Baele (49) zal je nooit zien opduiken in de boekskes met een of ander ranzig verhaal.
Journalisten stellen hem altijd dezelfde vragen. “Ben blij dat jij eens uit een
ander vaatje tapt” vertrouwt hij me toe. “Een interview voorbereiden is
blijkbaar niet meer van deze tijd. Weet je wat de 1e vraag meestal is? ‘En
Walter, vertel eens iets over je show’. Dan heb ik altijd zo zin om te
antwoorden: ‘Stel jij nu maar eens een zinnige vraag’.
Hij deed een vakantiejob als aanvuller in de GB maar werd al na een week
bedankt voor bewezen diensten. Aan werken in een tapijtfabriek hield hij syatiek over. Hij werd, net als vader,
onderwijzer in een lagere school. Echt boeiend was dat niet en hij trok de deur
van de klas vrij vlug definitief achter zich dicht. Moeder stond niet te
springen van blijdschap maar zijn besluit stond vast om verder door het leven
gaan als komiek. “Waarschijnlijk bleef ik daardoor gespaard van een
midlifecrisis. Helemaal alleen op scène staan, dat was mijn keuze. Het zit in
de familie, wij houden niet van kuddegeest, dat opgefokte Jupilergevoel is niet aan ons besteed”.Walter is ernstig met zijn vak bezig. Succes is geen toevalstreffer. Hij weet wat humor is en schreef er zelfs een boek over dat nu in de boekhandel ligt: ‘Humor volgens Walter Baele’. “Hierin staat te lezen wat men zou moeten weten over humor. Ook wat ik niet grappig vindt. De lezers kunnen het er mee eens zijn of oneens. Dat is het leuke aan humor. Les goût et les couleurs, wat de ene grappig vindt is voor een ander tenenkrullend”. Humor is subjectief. Een succesformule of kant-en-klaar tips bestaat hiervoor niet. “Een eenvoudig, simpel en doeltreffend adagio: werk hard en gedisciplineerd. Niemand zit op jou te wachten, neem zelf initiatief. Kom af met goede ideeën in plaats van met vlotte praatjes. De showbizz heeft al genoeg gefrustreerden”.
“Mijn heimat is Vlaanderen maar Gent heb ik echt in het hart gesloten. Mijn favoriete typetje is Martin Rigolle uit Mariakerke. Gentenaars zijn plezante mensen met een goed gevoel voor enig sarcasme. Iemand omschreef mijn humor als typisch Gents. Als ik met Gentenaars samen ben moet ik altijd lachen”. Wellicht zijn z’n roots hiervan de oorzaak, vader was een Gentenaar. “Het is niet moeilijk, ’t is gemakkelijk” volgens Walter. “Humor waarmee men niet lacht is slechte humor. Probeer vernieuwend te zijn en stop tijdig. Pijnlijk zijn de talrijke humorgepensioneerden die na een succesvolle loopbaan nog wat shoppen in televisiepanels”.
Walter leerde op 2 augustus 1988 zijn vrouw kennen. Op 29 oktober 1988 traden ze in het huwelijk. “Ik ben altijd ne rappe geweest. Het ging zo snel dat iedereen dacht dat het een grap was. Gevolg: een huwelijksfeest met erg weinig mensen. Zalig!”.
(FRVD)
Dit interview werd gepubliceerd in De Streekkrant regio groot Gent - week 52/2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten