Interview De Streekkrant: KURT BURGELMAN

‘Decibelnorm maakt feesten onmogelijk’

GENT Wie Kurt Burgelman (43) zegt, denk aan Biezebaaze. Wie Biezebaaze zegt denkt spontaan aan de wereldhit in Vlaanderen: ‘Loetse Bolleke Zoetse’. Hem omschrijven als een getalenteerde, multifunctionele artiest met een torenhoge podiumuitstraling, gigantisch charisma en een imposante stem komt heel dicht in de buurt.

Een interactief gesprek met Burgelman over muziek, passie en liefde, hoe mooi kan het leven toch zijn. Iedereen heeft gewoon over Kurt dezelfde mening: als het over Gent gaat zal hij nooit aan de zijlijn blijven staan. Alhoewel, het kan verkeren zei Bredero. “De stad is het decor van mijn opvoeding, ik ben zot van Gent. Maar m’n onvoorwaardelijke liefde voor Gent is ondertussen wel al flink bekoeld. Ik ben absoluut tegen de alsmaar opkomende dictatuur van een progressief establishment. De druppel die de emmer deed overlopen was het besluit om aan bakfietsen subsidie te geven. Toen ben ik stante pede verhuist”. Kurt gaat door, met humor en bitterzoet. Zelden heeft een mening zo helder en tegelijk zo verontrustend geklonken. Met een ratatouille van woorden maakt hij zich duidelijk zorgen. “Mensen worden asociaal. Gent wil een hippe feeststad zijn maar heeft 2 gezichten. Nergens zijn de normen om te feesten zo streng. Het is een cliché maar wel de waarheid: mensen van buiten Gent komen chique wonen in de stad om daarna te protesteren tegen het lawaai. De decibelnorm maakt feesten onmogelijk, de kans op serieuze boetes erg groot. Trouwens, wonen in Gent wordt onbetaalbaar, enkel nog mogelijk voor de betere klasse. Het drastisch invoeren van een mobiliteitsplan maakt een stad kapot”.Burgelmans is politiek bewust maar wil er niet aan meedoen, al werd hij door enkele partijen gepolst. “Niets voor mij, kan niet tegen mijn verlies, ben fan van de democratie maar wil altijd de 1^e minister zijn. Dus in de politiek zou ik niet functioneren. Als stadcomponist werd voor een aangespoelde Antwerpenaar gekozen. Krijg ik de erkenning die ik verdien vraag ik me soms wel af. Mocht de stad beslissen een Biezebaaze straat in het leven te roepen dan zal dat waarschijnlijk een straatje op Malem zijn waar men vlug alle huizen zal afbreken. Weet je wat het belangrijkste is in het leven? Ademen, al de rest komt op de 2^e plaats”.

Kurt heeft een stem als Klokke Roeland. Hij is recht voor de raap, zijn repertoire moet het niet hebben van ingewikkelde arrangementen. Ogenschijnlijk zonder de minste moeite zet hij met goedvolkse humor ieder zaal en ieder plein meteen aan het swingen, amusement in de puurste vorm.“Er bestaat geen succesformule voor ambiance. Mijn enthousiasme werkt aanstekelijk, ik ben eerlijk op het podium. Bij mij is het recht-toe-aan, eerlijk zonder franjes. Zijn teksten in het Algemeen Beschaafd Gents zijn observaties uit het dagelijks leven en de vaak pikante woordkeuze is niet toevallig. De thematiek van de nummers zijn dikwijls verliefdheid, liefdesrelaties en liefdesverdriet. “Tja, daar worden mensen door getroffen, diep geraakt. Zingen over mijn gras afrijden heeft minder charme. Maar vergeet toch niet dat mijn repertoire ook bestaat uit veel vrolijke liedjes”.

Foie gras is ontzettend lekker

Burgelman wil volop van het leven genieten, want morgen kan het gedaan zijn. “Hier zit een gelukkig man. Als kind wou ik paus worden, met een kort kleed, want ik had schone kuiten. Nu nog trouwens. De school was voor mij een gevangenis. Ben 11 jaar trucker geweest. Toen ik met muziek m’n boterham kon verdienen ging een nieuwe wereld open. Het klinkt pretentieus maar ik ben goed bezig, heb toch al wat bereikt. Als men roddelt over mij is het omdat ik iets doe waar anderen jaloers op zijn. Liever benijden dan betsjiepen zijn mijn moeder”. Als AA-Gent wint is hij als fervent supporter dik tevreden. Kurt is een Bourgondiër, een getalenteerde amateurkok. “Durf het bijna niet te zeggen, dat is tegenwoordig not done, maar foie gras is ontzettend lekker. Maar ik kan evenveel genieten van een pak frieten”. Vrienden zijn belangrijk, wel échte. “Sommige kameraden nodigen me uit op hun feestje en vragen om m’n gitaar mee te brengen. Dan weet je het wel hé. ‘Mocht ik gynaecoloog zijn, zou men mij dan nog wel vragen?” Optreden voor het goede doel, Kurt is selectief. “Mijn goede doelen zijn vooral mijn 3 kinderen en mijn rekeningen betalen. En aan de belastingen heb ik al meer dan genoeg moeten afgeven”.

Frans Van Damme

 

 

Artikel verscheen in De Streekkrant, editie Groot Gent-Deinze - week 10/2014