THUIS Acteur Mark
Willems
‘Koken is een sensuele bezigheid’
GENT Mark Willems had 3 toekomstperspectieven voor ogen,
hij wou acteur of kok of advocaat worden. Hij koos voor de acteerwereld, koken
bleef zijn grote passie. Als Luc Bosmans uit de soap Thuis maakt hij een
onuitwisbare indruk. Mark geeft geen interviews meer, wegens slechte ervaringen
met de boekskes. Maar voor ons maakt
hij graag een uitzondering.
Aan zijn kinderjaren
heeft Mark onwaarschijnlijk mooie herinneringen, alhoewel 1 voorval bijna
zorgde voor een traumatische ervaring. Als kleuter liep hij ernstige
brandwonden op. “Het was maanden kantje boordje, zweven tussen leven en dood. Er
waren thuis 6 kinderen, moeder had de handen vol. Ze had verse soep gemaakt en
de pot daarna op de grond geplaatst om af te koelen. Een accident is vlug
gebeurd, een ogenblik van onoplettendheid en ik viel in de kasserol met
kippensoep. Wat ik mij het meest herinner? Een zwarte non op een zwarte fiets
die dagelijks het wild vlees op mijn lijf kwam wegbranden. Ma heeft haar deel
miserie wel gehad. Ze had 2 miskramen en later stierf 1 kindje kort na de
geboorte aan hersenvliesontsteking, 1 meisje stikte.” Vader Willems was
superintelligent en wou dat Mark koos voor een serieuze job. “Om hem te plezieren
ging ik rechten studeren. Foute beslissing, na 1 jaar hield ik het al voor
bekeken en trok naar het Gentse conservatorium.” Hij werd beroepsacteur met als
hobby koken op hoog niveau. De
kookkriebels kreeg hij van moeder mee. “Koken is voor mij pure ontspanning en
een sensuele bezigheid. Ruiken, aanraken, proeven, ik gebruik al mijn
zintuigen. Vooraf vrijen en dan koken, dat is pas totale ontspanning. Paella is
mijn absolute specialiteit, warme rode kool ervaar ik als vergif. Mijn
prioriteit is altijd kwaliteit. Helaas kan dat niet altijd gezegd worden van
sommige brasseries waar het gekloot met
eten, maaltijden en dranken dikwijls ongekende hoogtes bereikt.”
Mark maakt al 20 jaar
deel uit van de vaste THUIS cast. Hij vertolkt de rol van Luc Bomans zo
overtuigend dat menige kijker hem de slechtste dingen toewenste. Hij kon in de
soap bloed laten koken. Hij speelde met glans schijnheiligheid, bedriegerij,
sluwheid en gewetenloze kilheid. “Nu mijn personage in de
serie volledig afhankelijk werd van een rolstoel, als gevolg van een verlamming
na een zelfmoordpoging, is de perceptie bij de kijkers totaal veranderd.” Alle schurkenstreken
zijn hem blijkbaar vergeven.Eigenlijk
kunnen zijn vrouwelijke fans niet kwaad worden op de echte Mark Willems.”Hij is
knap, en zijn stem... die stem! Ik zou een jaar van mijn leven geven om zo'n
stem te hebben” schreef iemand op haar blog. “Jammer dat hij nu gehandicapt is
en hij zijn baardje heeft afgeschoren. Dat stond hem prachtig.” Het is
duidelijk, Sommigen halen fictie en realiteit door elkaar. Een beangstigende
vaststelling voor een acteur? “Jaren terug, toen ik nog de schurk Bomans was
zei een vrouw in de wachtkamer van de oogarts: ‘Meneer, ik zou u wel kunnen
vermoorden’.Dat was wel eventjes schrikken. Alhoewel, soms doen dames met
zaadvragende ogen mij wel eens de meest oneerbare voorstellen. Natuurlijk laat
mij dat onverschillig, ik heb nog nooit naar een andere madame gekeken. Weet je waarom? Kiezen is altijd verliezen! Mijn
vrouw en ik zijn 50 jaar samen, nog altijd weet ik haar te bekoren, als acteur
en als echtgenoot.”
Willems voelt
zich als acteur beter in z’n vel in het dramatische genre, een komedie heeft
niet echt zijn voorkeur. Hij heeft een boontje voor het amateurtheater. Beroepsacteurs
spreken zelden neerbuigend over de prestaties van amateurs en zetten zich met
harten ziel in, meestal als regisseur, voor het amateurtoneel. “Amateurtoneel
mag op z’n minst een zinvolle vrijetijdsbesteding genoemd worden. Men heeft er
geen idee van welke inspanningen leden van een vereniging, meestal na hun dagtaak,
leveren. Ik heb bewondering voor mensen die opkijken naar iedereen die zich op
een ander vlak engageert in het maatschappelijk leven en daar tijd en energie
instopt.” Zijn grootste bezorgdheid? “Te
weinig goede acteurs. Je zou eens moeten zien wie er zich aanmeld op het
conservatorium, om slecht van te worden. Kliekjesvorming is de plaag van deze
tijd. Politiek, met dubbele agenda’s, ook dat is slecht theater, niets voor mij”
Het mooiste compliment? “Een vrouwtje zei me: ‘Ik heb al veel op u gevloekt
maar ge hebt mij ook al zo dikwijls doen wenen’. Voor dat soort reacties
ben ik acteur geworden. Ik heb geen zicht op de toekomst, niemand
weet wat er ons boven het hoofd hangt. Misschien maar beter zo.”
Frans Van Damme
Gepubliceerd in De Streekkrant, week 34/2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten