De Jeanne d’Arc van de advocatuur: Griet Cnudde
‘Dronkaards zijn de rustverstoorders van
de Gentse feesten’
GENT ‘Griet Cnudde, nooit van gehoord’ denk je. Fout. Wat iedereen wel weet: ze liet de Antwerpse Sinksenfoor verhuizen en wou het 2e weekend van Tomorrowland verbieden. In het verleden hadden een handvol Gentenaars plannen om de Gentse Feesten het zwijgen op te leggen wegens overlast. Meester Cnudde werd in stelling gebracht. De advocaat van de verzuurden? We gingen het haar zelf vragen.
De Gentse Feesten zijn aan de gang. Geen klachten,
maar het is ooit anders geweest. Nie
neute, nie pleuje, sommige bewoners uit de feestzone denken daar anders over.
In 2011 nam een handvol buurtbewoners advocaat Cnudde onder de arm om hun
ongenoegen te ventileren over de overlast van het Baudelopark. Het werd haar 1e
opgemerkte verschijning in de media. “De Gentse Feesten zijn historisch
gegroeid. Men moet beseffen dat de maximum draagkracht van de bewoners
ondertussen is bereikt. We moeten naar een compromis zoeken, puzzelen wat waar
kan. Het stadsbestuur moet de problemen onder ogen durven zien. Ieder diertje
zijn pleziertje maar ook iedereen heeft recht op rust. Als iemand klaagt is daar meestal een goede
reden voor. Iemands basisrechten afnemen
als je maar met genoeg volk bent botst met het principe: iedereen gelijk voor
de wet. Iemands vrijheid stopt waar die van een ander wordt geschonden”. Cnudde woont zelf in de
feestzone. “Wie mij kent weet
dat ik een volbloed fuifbeest ben. Ik heb meer last van
klagende buren dan van de feesten maar heb alle begrip voor mensen die
problemen hebben van overlast. Wees nu eens eerlijk, na middernacht is het toch
geen feest meer maar een grote zuippartij. Reguliere bezoekers en dagjesmensen
veroorzaken geen problemen. De dronkaards zijn de rustverstoorders. Het
Laurentplein is een bewijs dat het anders en beter kan. Meer tolerantie en
rekening houden met elkaar zou ons al een stuk op de goede weg helpen”. Gentse Feesten, Antwerpse Sinksenfoor,
Tomorrowland, de klagers weten haar wel te vinden. “So what? Ik verdedig mijn
cliënt, niet mijn eigen mening. Een kleine zelfstandige moet zich de poten van
onder z’n gat lopen om met alle regeltjes in orde te zijn. Festivals hebben het
gemakkelijker, alles gaat soepeler. Er moet dringend werk worden gemaakt van
een structurele
aanpak van overlast door evenementen. Want de huidige wetgeving lijkt momenteel
nergens op. Organisatoren moeten meer hun best doen want ze hebben geld,
middelen en knowhow. Met mijn
pleidooien ten voordele van de klagers maak ik me niet populair. Maar iedereen
heeft recht op verdediging. Juridisch is massapsychologie niet te
verantwoorden”. Meester Cnudde heeft een collectie niet zo fraaie namen bij
elkaar gesprokkeld als zuurpruim, pretbederver en erger “Je moet niet alles
geloven wat de media over mij schrijft. Een mug wordt een olifant, men maakt er
een karikatuur van, uitvergroot, boordevol quotes en onliners. In Antwerpen
kwam ik oog in oog te staan met foorkramers. Niet simpel, mannen van de kermis
zijn als dokwerkers: grote mond, gouden hart. ’t Is een kwestie van respect
hebben voor elkaars noden en wensen. Ik laat me nooit intimideren. Soms ontvang ik
bedreigingen en gemene mails. Doet me niets, angst is een slechte raadgever”.
Hoe meer klagers hoe beter voor de advocaat? “Je wordt er niet rijk van. De meeste
buurtbewoners zijn niet de kapitaalkrachtigen. Om het grote geld te incasseren
sta ik aan de verkeerde kant van de tafel. Maar kennis moet betaald worden, je
hebt Lada’s en Jaguars. Dat is net zo bij advocaten. Voor echtscheidingen moet
men niet bij mij zijn. Ik wil niet de voyeur zijn in de slaapkamer van een
ander. Privacy schenden en de vuile was buitenhangen, daar hou ik niet van”.
Griet Cnudde mag dan wel verbonden zijn aan
een Antwerps advocatenkantoor, ze weet wat er reilt en zeilt in Gent. We hebben
een afspraak in het Sandton Grand Hotel Reylof want meester
Cnudde is een levensgenieter. “Ik hou van het Bourgondische leven maar ook
primitieve eenvoud kan me bekoren. Ik ben zowel natuurmens als stadsmus. Leven
in Gent, daar wordt ik goedgezind van. Gentenaars hebben een hart van
koekebrood, zijn plezant en veel verdraagzamer dan Antwerpenaars”. Aan de kant
staan van Sinksenfoor- en Tomorrowlandklagers hadden anti Cnudde
Facebookpagina’s tot gevolg. “Het laat me Siberisch koud. Dikwijls begrijpt men
de context niet. Ik ben niet rancuneus, ga ervan uit dat mensen van nature goed
zijn. Lasten en lusten kunnen perfect samengaan. Naar de rechtbank stappen is
de laatste stap, daar zijn enkel verliezers. Problemen zijn meestal simpel op
te lossen door overleg en gezond verstand. Een kwestie van creatief omgaan met
de middelen die voorhanden zijn, water bij de wijn doen, open minded zijn”. Is
justitie een mannenbastion? “Als advocate moet ik mij dubbel bewijzen, gewoon
omdat ik een vrouw ben. De mannelijke advocaten zijn dé helden. Als ik een zaak
win is dat normaal. Als ik een zaak verlies ben ik een slechte advocaat. Dat is
niet eerlijk. De vrouwenemancipatie heeft nog een lange weg af te leggen. Maar
ik zeg altijd mijn gedacht. Daarom is politiek niets voor mij, kan m’n mond
niet houden. Collega’s noemen mij de Jeanne d’Arc van de advocatuur. Hopelijk
beland ik niet op de brandstapel”. Eén ding is
zeker: Griet Cnudde is geen bitch. “Regelmatig kijk ik op YouTube naar filmpjes
van Romain Deconinck. Super, ik plas dan bijna in m’n broek van ’t lachen. Weet
ge, ik kan lachen, plezier maken en grappen vertellen als de beste. Lollekes over homo’s vertellen aan
homo’s, daarmee moet men opletten. Die
zijn nogal vlug op hun pik getrapt (lacht). ‘t Is niet waar hoor, ’t was maar
om te lachen!
Griet
Cnudde (43) heeft goede papieren, maakt furore.
Ondertussen kwam al een nieuwe, gelijkaardig zaak haar richting uit.
Bezorgde buren met gevoelige oren zijn liever de Brusselse kerstmarkt
'Winterpret' kwijt dan rijk. “Toch normaal dat zo’n evenement tegenwind krijgt.
Een kerstmarkt van oktober tot februari heeft niets meer te maken met Kerstmis
maar is platte commercie. Zo’n organisatie weegt veel te zwaar op de
gemeenschap”. Gentenaars
kunnen gerust zijn. Bij Meester Cnudde zijn klagers over de Gentse Feesten aan
het verkeerde adres. “De feesten mogen nooit verdwijnen. In Gent sta ik aan de
andere kant van de barricaden. Ik ben opgegroeid in het epicentrum van het
feestgebeuren. Pleiten in zo’n zaak zou onethisch zijn, ik kan me niet
onpartijdig opstellen". Misschien is het wel de kunst om van
geluidsoverlast een buurtfeest te maken!?
Frans Van Damme
Dit interview verscheen in De Streekkrant, regio Groot Gent-Deinze - week 29/2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten