maandag 7 maart 2016

Interview De Streekkrant: Steven De Smet


Steven De Smet, strategisch adviseur veiligheid en (crisis)communicatie

‘De sociale media heeft mijn leven gered’

GENT Naar aanleiding van zijn problematiek bij de Gentse politie zei Steven De Smet destijds: “Ik heb mijn eigen begrafenis meegemaakt”. Steven kreeg ondertussen een nieuwe topfunctie. Maar geluk, vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar. Er werd darmkanker vastgesteld, net op hetzelfde moment als bij burgermeester Termont. Maart is de STOP DARMKANKER maand. Een openhartig gesprek.
Steven is van eenvoudige afkomst, geen chique, zijn ouders waren hardwerkende mensen. “Zelf was ik een goedhartige rebel, zette als een Don Quichotte overal de boel op stelten, lokte op school stakingen uit. Eigenlijk ben ik het voorbeeld van de stroper en de boswachter”. Hij ging  naar het Lyceum en ondanks de 28 meisjes in z’n klas vertrok hij na 1 jaar naar de sportschool. Een job bij de politie volgde.

Het waren de laatste jaren woelige tijden voor Steven bij de Gentse politie. Een kat vindt bijna in het ganse verhaal haar jongen niet meer. Eventjes het geheugen opfrissen misschien?  “Als hoofdcommissaris en woordvoerder van de politie werd ik aangeklaagd wegens schending van het beroepsgeheim maar werd door het hof van beroep vrijgesproken, wou mijn oude functie terug en een arrest van de Raad van State gaf me 3 maal gelijk. De korpschef wou me niet terug. Ik werd aangesteld als projectleider sociale media. Ondanks een arrest werd ik niet opnieuw diensthoofd communicatie, maar werd ik de nieuwe chef van de Interventiedienst van de Gentse politie. Er zijn nog zaken lopende, ik ben een strijder tegen onrechtvaardigheid”.
Zowat 1 jaar geleden ging Steven aan de slag als adviseur veiligheid, strategie en communicatie bij de federale diensten van de Oost-Vlaamse provinciegouverneur. “Daarvoor ben ik Jan Briers dankbaar. We hebben dat samen uitvoerig besproken, ik was daar echt welkom, Jan was overtuigd dat mijn knowhow van 37 jaar activiteit bij de politie te waardevol was om er geen gebruik van te maken. In tegenstelling van wat velen denken ben ik wel nog altijd hoofdcommissaris van politie!”

Helaas, een levenspad is niet altijd mild bestrooit met rozen. Bij Steven werd kanker geconstateerd. Dat Steven de ziekte snel op het spoor kwam is dankzij de sociale media. “Net zoals zoveel 55 plus mannen kreeg ik de preventieve doe-het zelf- darmkankertest in de brievenbus. Ik wou aanvankelijk de enveloppe weggooien, voelde me in topvorm. De enige reden waarom ik toch deelnam was mijn respect voor het preventieve werk van dokter Luc Colemont. We kenden elkaar niet persoonlijk maar waren virtuele vrienden op Twitter. Door deel te nemen aan het onderzoek wou ik zijn werk steunen. Mijn resultaat was afwijkend. De sociale media hebben in feite mijn leven gered.”
Hij heeft altijd open over zijn kanker gecommuniceerd. “Mannen praten er moeilijk over, het macho gehalte zeker. Stilzwijgend alles opkroppen heeft geen zin, gedeelte smart is halve smart. Praten was voor mezelf een vorm van therapie, mijn openheid was een steun voor anderen. Hoe krijgt een mens zoiets hé. Ik was niet erfelijk belast, leefde gezond. De miserie in mijn politiecarrière de afgelopen jaren heeft er flink toe bijgedragen dat de kanker zich uiteindelijk heeft gemanifesteerd, daarvan ben ik heilig overtuigd.”

Steven ziet er beter uit dan ooit, is gelukkig, doet zijn job dolgraag, is een doorzetter. “Als ik mij in iets vastbijt laat ik niet los. Is dit mijn sterkte of mijn zwakte, zeg jij het maar. Wees gepassioneerd in alles wat je doet. Sommige mensen hebben een verkeerde tijdsbesteding. Laat iedereen genieten, wees niet jaloers, de zon schijnt voor iedereen. Geniet maximaal zonder te profiteren. Wie je in de spiegel ziet, die moet je het liefste zien. Pas nadien kan je anderen graag zien.” Maakt geld gelukkig vraagt een mens zich wel eens af. “Van de financiën thuis weet ik niets. Hoeveel mijn wedde bedraagt, echt waar, het is mij onbekend, heb alle vertrouwen in mijn vrouw. Zolang ik wat geld in mijn zakken heb en wat uit de muur kan halen ben ik content.”
De medische toestand evolueerde gunstig, Steven werd genezen verklaart. “Ik ben nooit bang geweest. Zowel de coloscopie als de operatie zijn pijnloos, alhoewel 1 meter darm weghalen toch ingrijpend mag genoemd worden. Ik ben een man van de nuchtere aanpak. Het was een confrontatie met mezelf: wie ben ik, wat doe ik. Trouwens, doodgaan is een onderdeel van het leven, maar daar is absoluut geen haast bij. Zelfs als ik er niet meer ben zal mijn geest constant in Gent blijven ronddwalen.” (lacht).

Frans Van Damme
 
 
Dit interview verscheen in De Streekkrant, editie groot Gent/Deinze, week 10/2016

Geen opmerkingen:

Een reactie posten