Pianist/componist Tars Lootens
‘Geloof in morgen, morgen is het altijd beter’
GENT
Tars Lootens (63) kleurde het radio-, televisie- en filmlandschap, heel wat
klassieke en hedendaagse performers deden meermaals beroep op zijn onmiskenbaar
talent. Juich en jubel want
hij komt tijdens de Gentse Feesten terug thuis in zijn geboortestad voor een
reeks opmerkelijke concerten. Tijd om de balans op te maken van een
opmerkelijke carrière.
Tars volgde geen conservatorium als gevolg van slechte ervaringen
met een muziekleraar. “Die vent sloeg op mijn vingers, dat deed niet enkel pijn
maar het degouteerde mij vooral. Ik koos dan maar voor een opleiding
kunstschilder in Sint-Lucas. Met de opbrengsten van mijn
optredens, eerst als drummer, daarna als pianist, bekostigde ik mijn studies
plastische kunsten. Uiteindelijk besloot ik van
muziek mijn beroep te maken. Al ben ik eigenlijk altijd een schilder gebleven,
ik schilder nu met klanken.” Hij componeerde een aantal kenwijsjes voor
televisie- en radioprogramma's, schreef filmmuziek en trad op tijdens festivals
in Mexico, Canada, Rusland, Japan, Frankrijk, de Verenigde Staten en Algerije. De
‘Kinderacademie” op VTM maakte hem razend populair in Vlaanderen. Maar bovenal
werkte hij 17 jaar nauw samen met Johan Verminnen voor wie hij zijn grootste
hits schreef. Toen kwam de breuk, Tars praat er liever niet over, heeft hij in
het verleden nooit gedaan. Uitzonderlijk maakt hij ons, na enig aandringen,
toch deelgenoot van zijn ‘geheim’. “Voor
Verminnen heb ik buitenlandse tournees laten vallen, zo close waren we, echte
compagnons de route. Hij heeft enorm veel te danken aan mij, ik componeerde
zijn grootste hits. Gedurende zowat 17
jaar heeft hij me uitgemolken. Verminnen, de man die opkomst voor de belangen
van de artiesten? Laat me niet lachen. Hij heeft me bij de neus genomen. Ik
moest zo rijk zijn als de zee diep maar heb niets meer, zit totaal aan de
grond. Ik denk dat de onenigheid te wijten was aan jaloezie omdat ik eigen fans
had, ik kwam immers wekelijks op televisie, was geliefd bij de jeugd.” Tars viel in het
spreekwoordelijke zwarte gat, plots was er tijd in overvloed om te componeren. Het
is niet altijd glitter en glamour in showbusinessland. Kommer en kwel, miserie,
tegenslag, niemand blijft gespaard. Hij heeft zijn deel gehad. “Mijn gedrevenheid
is mijn grootste vijand gebleken. Ik heb de lat te hoog gelegd. Niet alleen
professioneel, ook tegenover vrienden en familie. Ik leef te vlug, niemand kan
mij volgen, heb kansen gekregen en ze niet altijd gegrepen, wilde enkel dingen doen
die met mijn vak te maken hadden. Ik wou het spel van VTM niet meer meespelen”.
Hij kreeg een burnout, werd depressief, geraakte zijn vrouw kwijt. Foute
managers en een 2e huwelijk, dat vlug voorbij was, hebben handenvol
geld gekost. “Men wou teren op mijn naam, geld verdienen op m’n rug. Alles in
mijn leven draait eigenlijk om verlies. Maar ik blijf in mensen geloven. Muziek
heeft een helende werking, ik ben een vechter.”
Waar Tars Lootens
verschijnt hangt magie in de lucht. Onthaastend, spiritueel,
therapeutisch, beroerend, helend, esthetisch, lyrisch, ontroerend ,
introspectief, meditatief, impressionistisch, intimistisch… zijn sound en gedrevenheid omschrijven blijkt bijna
onmogelijk. "Muziek drijft mij verder, tot voorbij de horizon,
tot waar aarde en lucht elkaar raken en weer een nieuwe horizon zich openbaart.
In feite stopt een muzikaal verhaal nooit. Ik ben niet lastig maar
egocentrisch. Altijd bezig met creëren en met muziek, alsof er niets anders bestaat.
Perfectionist zijn, het is niet eenvoudig.” Commercieel denken, manieren zoeken
en vinden om wat je maakt te verkopen, het is zijn Achilleshiel. “Dat heb ik nooit geleerd. België is hard voor zijn
eigen artiesten. De musical Ben X sleurde mij mee in een faillissement. Door
mijn open geest en mijn naïviteit heb
ik niets meer, spartel om te overleven. Geloof in morgen, morgen is het altijd
beter!”
Tijdens de hectische dagen van de Gentse feesten wil
Lootens een rustpunt zijn “Iedere locatie creëert zijn eigen muziek. Terwijl het
feest buiten bruist, vindt men tijdens mijn optredens de stilte in de muziek en
in onszelf. Tijdens de zomermaanden ben ik volop aan de slag aan de Belgische kust.
Wie naar Thailand of Singapore reist kan mij daar horen spelen in de chicste hotels. ‘Music was my first love and it will be my last’.”
‘PianOase’,
75 minuten verstilling vanuit de magie van een vleugelpiano. Van 15 t/m 24 juli
- Monasterium Poortackere, Oude Houtlei Gent. Info & Reservatie: Uitbureau.
FRANS VAN DAMME
Dit interview verscheen in De Streekkrant, week 26/2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten