De acteur uit de serie 'In Vlaamse Velden':
'Ik kreeg nog geen oneerbare voorstellen'
GENT Wietse Tanghe timmert al jaren aan de weg als
acteur. Hij maakte zijn opwachting in zowat elke Vlaamse productie en kreeg
dankzij de serie Quiz me Quick de BV
status. Als Guillaume Boesman in de serie In
Vlaamse Velden sloot het grote publiek hem in de armen.
Wietse is geen ochtendmens,
dat is hem aan te zien bij onze vroege afspraak. Slaperige oogjes, haren in de
war “Tja, wat dat haar betreft, ik ben al 10 jaar niet meer naar de coiffeur
geweest”. Hij blijft wantrouwig, op z’n hoede, wil niet praten over zijn privé
leven. Interviews geven is duidelijk niet zijn favoriete bezigheid. “Ik werk
eraan, het is nu eenmaal een deel van de job. In het verleden soms al eens te
goedgelovig geweest, te oprecht misschien. Nadien leest men in de boekskes een ander verhaal. Dan voel ik
me misbruikt”.
Zondagavond is weer helemaal
de avond van Eén geworden dankzij de serie ‘In Vlaamse Velden’. In de prestigieuze
serie speelt Wietse Tanghe, tot voor kort een vrij onbekende naam, de grappige
en opportunistische plantrekker, een sjoemelaar en vrouwenzot. Hij lust wel een
borrel en slaagt er in om overal door de mazen van het net te glippen. Enige
herkenbaarheid met de echte Wietse? “Neen, ik herken me niet direct in het
personage. Meer zelfs, ik probeer er iets van mezelf aan toe te voegen, mijn
eigen fantasie wat te laten werken. Met Jan Matthys als regisseur was dat best
mogelijk. Hij staat open voor enige inbreng, een zin toevoegen, enkele woorden
wijzigen omdat ze niet goed in de mond liggen, kortom hij is erg soepel als de
essentie van het verhaal dat toelaat. Het was zalig werken”.
Nochtans, zo eenvoudig was
het allemaal niet. “Vooraf veel opzoekingwerk gedaan, memoires gelezen van
soldaten, gepraat met de regisseur, documentaires bekeken. Alles bij elkaar
toch wel echt de moeite. Het was de super om m’n tanden in zo’n rol te zetten. Wat
doet de oorlog met mensen, met een Vlaams gezin? Dat vooral wou men In Vlaamse
Velden laten zien”. Het was een zware opdracht, zelfs voor een vitale gast als
Wietse. “Met oog voor details werd alles waarheidsgetrouw in beeld gebracht.
Niets fake, alles real. De grote oorlog was veraf en toch altijd zo dichtbij.
Tijdens de opnames was het barkoud, negen maanden in loopgraven ploeteren was
zwaar”. Maat Wietse kan tegen een stootje want sporten doet hij graag. “Als
kind wou ik turnleraar worden. Om de conditie op peil te houden loop ik elke
dag wat rondjes. Nu nog stopen met roken. Niet eenvoudig maar ooit lukt het me
wel”.
Wietse is oprecht, over
politiek zijn we vlug uitgepraat. “Politiek is theater”. Hij is zichtbaar
gecharmeerd als we hem er op attent maken dat Guillaume Boesman perfect Frans
spreekt. “Meen je dat? Dat doet me nu echt plezier. Op die Franse uitspraak heb
ik hard en lang geoefend, alles van buiten geleerd. De Franse zinnen die nodig
waren vooraf op tape gezet en dag in dag uit honderden malen beluisterd”.
Iedereen heeft z’n
celebritycrush, de hoofdrolspeler van een serie, de zanger van een band of de
presentator van een praatprogramma. Wedden dat zo’n schoon ventje als Wietse
bij velen bovenaan staat. Hij zal waarschijnlijk hormonaal wat teweeg brengen
bij gillende pubers en kwijlende moeders? “Dat valt eigenlijk best mee. Had
gedacht dat het erger zou zijn. Er valt mee te leven. Ik heb nog geen oneerbare
voorstellen gekregen. Als men mij herkent volgt er een gemoedelijk gesprek of
complementjes. Ik sta niet graag in de belangstelling, moet er elke dag aan
wennen. Het draait in het leven niet om succes of schone schijn. Het maakt niet
uit wie Wietse Tanghe is. Ik laat me graag meedrijven op de stroom van m’n
gevoelens”.
Is Wietse Tanghe een
gelukkige man? Hij twijfelt. “Dikwijls denk ik teveel na, sta teveel stil bij
bepaalde dingen. Ik ben graag alleen, in de natuur kom ik tot rust. Ja, ik ben
bang van de dood, niet enkel voor mezelf maar ook voor iedereen die ik genegen
ben. De dood ligt altijd en overal op de loer”. Moderne communicatiemiddelen,
Tanghe heeft er zijn bedenkingen bij. “Mails, gsm, sociale media, om zot van de
worden. Het houd nooit op, het gaat dikwijls allemaal te snel, te oppervlakkig.
Ik denk er aan om mijn Facebookpagina te verwijderen. Sociale media: precies
voyeurisme, een rare verslaving. Liever directe communicatie, rechtstreeks van
mens tot mens. Af en toe moet men stop zeggen en tijd maken voor vrienden.
Dat is belangrijk, écht
goede vrienden zijn een rariteit. Oprecht geluk kan je enkel delen met iemand.
De warmste momenten van geluk zijn die wanneer men alles loslaat. Het geluk zit
niet in wat we voorgeschoteld krijgen maar in het besef dat het er kan zijn”.
Men zegt dat acteurs
bijgelovig zijn. Waar of niet waar?
“Waarzegsters en horoscopen, ik geloof er graag in. Een dubbel gevoel.
Je weet dat het niet waar kan zijn maar je gaat wel mee in die beleving. Wat je
leest in een horoscoop past voor iedereen maar het blijft tcch plezant.
Toevallige eigenaardigheden bestaan. M’n pa en ik werden allebei geboren op 22
mei. Ons huisnummer is 22. Toen ik 22 jaar werd op 22 mei werd m’n vader 56
jaar, hij is van het jaar 56. Komiek hé”.
Doorzakken en fuiven, ja
daar mag men Wietse altijd voor wakker maken. “Ik ben een volbloed Gentse
Feesten beest. Tot de laatste snik op maandagmorgen, inclusief de sluiting met
Irisch Coffees bij St. Jacobs. Blij dat ik op de Vlasmarkt woon. Dag in, dag
uit is het daar een beetje feest. Waarom hebben mensen toch zoveel kritiek?
Leven en laten leven wordt met de dag zeldzamer”.
Zijn jongste broer speelt in de band ONs maar zelf heeft Wietse niet
zo’n muzikaal talent. “Ik leer gitaar spelen, gewoon voor mezelf. Zingen doe ik
graag, maar stiekem. Na de opnames van In Vlaamse Velden heb ik me getrakteerd
en een gitaar gekocht”. Moet een succesvol acteur dan plots niet op een euro
meer of minder kijken? “Geld geeft mij een dubbel gevoel. Het brengt dikwijls niets
anders dan miserie maar geen geld ook. We maken ons soms zorgen om
futiliteiten. Zouden we ons niet beter afvragen waarom er altijd wel ergens
oorlog is! Want het lijden in oorlogstijd treft iedereen”. Wietse is net terug
van een reis naar Indonesië. “Het heeft deugd gedaan. Ben nogal gevoelig voor
een winterdipje, ben een kind van de zon. Zo’n reis geeft me de energieboost,
nodig om full speed door te gaan”. Goed gezien want 2014 wordt ongetwijfeld een
grand cru jaar voor Wietse.
(FRVD)
Dit interview verscheen in De Streekkrant editei Gent & rand - week 12/2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten