“Creatief talent
moet gestimuleerd worden”
GENT
Geen leute en plezier, maar tijd voor een ernstig gesprek met Dirk Verhofstadt:
filosoof, professor, atheïst, liberaal, auteur van hoog aangeschreven boeken.
Jawel, ook de broer van Guy Verhofstadt, al is dat ondergeschikt aan het eigen
verhaal van Dirk.
Dirk & Guy hebben met elkaar een sterke band. “Als
kind sliepen we op dezelfde kamer tot Guy het bureel van vader inpalmde als
zijn territorium. Ik keek naar hem op, hij was 2 jaar ouder en zal wel als
eerste een lief hebben gehad, al weet ik dat niet meer zo zeker. Hij gaf me
goede raad of althans dat was toch z’n bedoeling”. Dirk was niet rechtstreeks
politiek actief, was nooit zelf kandidaat bij verkiezingen. Hij was de man
achter de schermen, lanceerde ideeën, stak een handje toe waar nodig”. De
uiterlijke gelijkenis tussen de 2 broers is frappant. Nochtans moet Dirk de
duimen leggen op sportief vlak. Hij is geen begenadigd wielrenner zoals zijn
broer Guy. “Als we samen gingen fietsen gooide ik de remmen dicht bij het
eerste café dat we tegenkwamen, bestelde een Trappist en 2 appelflappen. Guy
hield het bij 2 glaasje water” (lacht). Vroeger speelde ik voetbal, bij een
caféploeg. We zijn nooit kampioen geweest. Het zou best kunnen dat het aan mij
lag”. Dirk, geïnteresseerd in de media, mocht hoofdredacteur zijn van het schoolkrantje. Later werd hij voor dagblad Het Laatste Nieuws plaatselijke correspondent en schreef over wereldschokkende gebeurtenissen in Melle. “Onderaan de journalistieke ladder beginnen, daar is niets fout mee. Artikels als ‘vrouw valt met fiets van de trap’ mogen er best zijn, maar ik hield dat vlug voor bekeken. Ik kijk niet neer op zo’n soort journalistiek maar mij kon het niet boeien”. De lokroep van de televisie was groot. Dirk werd producer bij de BRT. “Aan die liefde kwam een einde toen ik liet uitschijnen voorstander te zijn van commerciële televisie. Het kot was te klein. De toenmalige directeur Paul Vandenbussche wou met mij niet meer samen in de lift staan. ‘Neem maar de volgde’ zei hij en deed voor mijn neus de liftdeur dicht”. Dirk hield er geen trauma aan over, hij schreef er een boek over: Het einde van het BRT monopolie. “De BRT was in slaap aan het vallen en men wou het niet inzien. Commerciële televisie heeft een positieve invloed, creatief talent moet gestimuleerd worden en kansen krijgen”. Het monopolie moest doorbroken worden. Het was geen zoete weerwraak maar Dirk had nood aan nieuwe uitdagingen. Hij stond mee aan de wieg van VT4, werd programmadirecteur tijdens de opstartperiode en daarna juridisch directeur.
Verhofstadt is een optimist, vrijheid en individualisme
is z’n hoogste goed. Atheïsme als basis voor de moraal. “De negatieve houding
van religies ten aanzien van andersgelovigen, ongelovigen, vrouwen,
seksualiteit, wetenschap homoseksualiteit en burgerlijke wetgeving valt niet
goed te praten. Mensen snakken naar vrijheid. Er valt een ongelooflijke
onverdraagzaamheid te bespeuren in de religie. We moeten niet langer tolerant
blijven ten overstaan van wie niet tolerant is. Dat betekent niet dat men
ongelovig moet worden. Elk mens gelooft wat hij wil maar niemand mag een geloof
opdringen aan een ander. Extremisme is niet evident. Scheiding van kerk en
staat, gelijkheid van mannen en vrouwen, vrije meningsuiting en het recht op
zelfbeschikking zijn kernpunten. Individualisme is de meest positieve kracht in
de geschiedenis. ”Dirk is goed op dreef. “Vroeger bestond er dikwijls geweld
binnen het gezin, vrouwen die klop kregen van hun vent. De tijd van vrouwen aan
de haard en mannen aan de toog is gelukkig al lang voorbij. Maar nu trekken
jongeren naar Syrië om anderen op een beestachtige manier de keel over te
snijden”. Dirk krijgt, naar eigen zeggen, al een appelflauwte bij het donneren
van bloed aan het Rode Kruis.
Dirk
Verhofstadt heeft de liefde voor literatuur en muziek van huis uit meegekregen.
Hij werd later niet alleen een veellezer maar ook een veelschrijver. Publicist
van het iets zwaardere werk maar juist daarom dat zijn werk een diepe indruk nalaat.
De teller staat op 14 boeken. Kiezen is moeilijk, toch een bloemlezing uit
enkele opmerkelijke titels zoals: Pius XII en de vernietiging van de
Joden. “Paus Pius XII reageerde
niet op de Holocaust.
Nooit gaf hij richtlijnen hoe zich te gedragen ten opzichte
van de uitroeiing van joden en andere gestigmatiseerde groepen. De moordzucht
van het naziregime was nochtans bekend. Al zijn opmerkingen waren wollig, vaag
en terughoudend”. Brandend actueel is
het onderwerp van het boek: 1914 Het
vervloekte Jaar. “Het is mijn persoonlijke kijk op een sleuteljaar in de
geschiedenis, een jaar vol verassingen en verwachtingen. Een verhaal over
verschrikkingen en banale gebeurtenissen”. Last but not least en zopas
verschenen: Cesare Beccaria, 250 jaar over misdaden en straffen. Dit boek is een eerbetoon aan Cesare
Beccaria, een moedige, visionaire en humane man. Hij keerde zich tegen
gruwelijke straffen, anonieme beschuldigingen, het folteren van mensen, het
bestraffen van hekserij, bijgeloof, en de doodstraf”. Dirk geeft deze
Italiaanse filosoof en rechtsgeleerde, die bijna niemand kent, opnieuw de
plaats die hij verdient. “Ik
ben verliefd op Gent, zonder twijfel de mooiste stad van ons land. Mij kan je
elke zondag vinden op de boekenmarkt. Mijn goede raad? Draag zorg voor
iedereen. En wees gerust, kritiek op bepaalde aspecten van de religie, daar is
niets fout mee. Ja, ik zou best terug 20 jaar willen zijn want we leven nu in
een fantastische tijd met ontelbare mogelijkheden. Hopelijk word ik stokoud
want ik wil nog zoveel lezen”.De Bronzen Uil 2014
Neem volgende ingrediënten: auteur, Nederlands, letters
en woorden, vers van de pers, fonkelnieuw, bevrijdend, lees, ontdek en
herinner. Kruid af met munitie en klaprozen. Meng dit allemaal onder elkaar en
je krijgt een knallend literair festijn. Op zaterdag 11
oktober a.s. zet het Willemsfonds met de 4e editie van Het Betere Boek de Nederlandstalige
literatuur in de schijnwerpers. Fictie, non-fictie en poëzie van eigen bodem
komen een dag lang aan bod via interviews met en voordrachten van
toonaangevende Nederlandstalige auteurs, van gevestigde waarden tot
veelbelovende debutanten. “Ik ben curator en jurylid. Het niveau ligt erg hoog,
dat maakt me blij. Het Willemsfonds reikt tijdens dit evenement in het Liberaal
Archief ‘De Bronzen Uil 2014’ uit. Deze prijs wil de meest beloftevolle
Nederlandstalige auteur belonen. “Want lezen en schrijven moet worden
gestimuleerd”.
Frans Van Damme
Geen opmerkingen:
Een reactie posten