De Streekkrant: intervieuw GEERT HOSTE

Cabaretier Geert Hoste

‘Men wou tijdens de begrafenis een selfie”

GENT Stand-upcomedy viert de laatste jaren hoogtij in Vlaanderen met comedians die soms even populair als pop- en sportsterren zijn. Geert Hoste blijft de meest succesvolle, vlijmscherpe komiek die Vlaanderen ooit heeft gekend. Op 15, 16 en 17 december in de Gentse Capitole maar nu reeds in De Streekkrant.

Geert Hoste laat zich zelden interviewen en er is zeer weinig over zijn privéleven bekend. Toch wil hij met ons vrijuit praten over zijn weg naar de top, zijn twijfels en talenten. Een loopbaan van meer dan 30 jaar in de schijnwerpers levert een indrukwekkend curriculum op. Hij vult moeiteloos de grootste en meest prestigieuze theaters en weet Vlaanderen telkens massaal te boeien met zijn kritische en humoristische blik op de Belgische actualiteit. “Mijn kinderdroom is uitgekomen, ik wou met onemanshows mijn boterham verdienen. Het was een lange weg. Ik zat in Gent op internaat bij de Jezuïeten en werd er nogal verbaal gepest omdat ik een westflut was. Kwam terecht tussen kinderen van welstellende ouders terwijl mijn pa en ma maar gewone mensen waren. Dat mijn vader gemeentesecretaris was maakte weinig indruk. Vechten, dat nooit ik nooit gedaan. Veel te bang om te verliezen”. Nadien zocht Hoste zijn heil in de richting advocatuur aan de Gentse universiteit maar gaf er in het laatste jaar de brui aan. “Adieu diploma, daar heb ik nu nog spijt van. Maar ondertussen was er wel al een nieuwe wereld voor me opengegaan, als mimespeler bij het Hoste-Sabbattini theater”.

Elke artiest twijfelt aan zichzelf

Zijn conferences behoren al meer dan 2 decennia lang tot de meest succesvolle theaterproducties in Vlaanderen. Op televisie is Hoste een kijkcijferkanon. Zijn boeken en dvd’s zijn stuk voor stuk bestsellers. “Denk maar niet dat Ik een zondagskind ben. Het werd me niet zomaar in de schoot geworpen, heb er hard voor gewerkt. Het was een verhaal van continu vallen en opstaan maar niets was een ontgoocheling. Natuurlijk, elke artiest twijfelt dikwijls aan zichzelf. Als je nooit twijfelt moet je bij de politie of het leger gaan. Soms vraag ik mij af of de motor nooit zal stilvallen. De rechten van elke show worden 3 jaar op voorhand verkocht. De druk is ontzettend hoog. Het lukt me elk jaar terug, dat geeft een rustig gevoel maar het is nooit evident”. Hoste heeft het getroffen met zijn Nederlandse vrouw Véronique Puts, van beroep illustrator. Ze ontwerpt voor Geert decors, affiches, cd en dvd hoezen, doet alle vormgeving. “Véronique doet dat bijzonder goed en nog gratis ook (lacht). Veronique heb ik ontmoet in een heel zware periode in haar leven. Ze had een troostende schouder nodig en toen kwam ik uit de lucht gevallen. We spraken over het leven, gingen aanvankelijk met elkaar om zonder toeters of bellen, wel met respect. Eigenlijk was het wederkerige liefde op het eerste zicht. Ik heb de deukjes uit haar carrosserie geblutst “(lacht).

Veel fanmail van jonge vrouwen

Geert Hoste, altijd goed voor hilarische vrolijkmakerij. Al zijn er grenzen. “Toen m’n vader stierf condoleerden mensen mij met ‘gefeliciteerd’. Sommigen vroegen of ik het doodsprentje wou signeren! Op een begrafenis wou men bij het handjes schudden een selfie maken met mij”. Hoste mag dan wel wereldbekend zijn in Vlaanderen, naar het buitenland wil hij niet. “Mijn leven en carrière bevalt me best. Lachende mensen rondom mij zijn mijn grootste plezier. Ben wreed content met mijn fanmail, vooral ontelbare brieven, mails en foto’s van vrouwen tussen de 20 à 30 jaar. Die kunnen rekenen op mijn bijzondere belangstelling”. Een gesprek van Geert Hoste is dansen op een slappe koord. Is het om te lachen of is het ernstig? Hij vindt mij, voor m’n leeftijd, een mooie man. Alvast toch 1 uitspraak die hij hopelijk oprecht meent.

Burgemeester Termont is wereldnieuws

Geert Hoste heeft een sterke band met Gent. “Ik heb 18 jaar in Gent gewoond, op verschillende locaties. In de Hoogstraat moest ik verhuizen omdat Guy Verhofstadt daar zo nodig zijn burelen wou onderbrengen. Ja, ik mis Gent, vooral Gentse vrouwen. Gentenaars zijn een tikkeltje anarchist, dat ligt me. In Gent heeft men de boekentoren, in Antwerpen de boerentoren. Dat zegt genoeg zeker. President Obama is wereldnieuws en daarna burgemeester Termont”. Luidop lachen met sporters, BV’s en politici, daar is niets verkeerd mee. Hoste kiest zorgvuldig zijn items. “Niet alles kan! Ik wil mensen niet afleiden van de humor, ik wil niemand persoonlijk treffen. Mensen komen om zich te amuseren, het moet voor iedereen een avondvullend feest zijn”. Geert heeft een passie voor mensenrechten. “Ik maak tijdens mijn shows veelvuldig gebruik van het recht op vrije meningsuiting. Het is belangrijk dat men kan leven in een vrij land. Met wat ik op scène vertel komt men elders op de brandstapel”.
In december trekt Geert Hoste door het land en strijkt neer in Gent voor 3 voorstellingen 5 sterren entertainment in de Capitole. Politici, het pandakostuum van Bart De Wever, Pieter De Crem, onze nieuwe regering, koning Filip en koning voetbal mogen alvast beschutting zoeken. Bekend volk kan maar beter in dekking gaan. De kreeft van Piet Huysentruyt, Erik Van Looy, de perenaffaire en nog veel meer oneliners die aan de ribben plakken en blijven nazinderen. Hoste legt terug België over de knie. Als geen ander weet hij de sfeer van ons land weer te geven en er grappen over te maken. Ons koningshuis blijft terug niet onbesproken. “Want als ze daar lachen moet dat wreed pijn doen. Prins Laurent was ooit eens toeschouwer. Zijn reactie: Ik vond snelle Eddy beter”. De kracht van Geert Hoste ligt in het theater. Zijn nieuwste show LOL is volgens insiders de beste.

Nachtje buiten slapen

In een deftig driedelig pak en met Van Bommel schoenen verschijnt Hoste altijd netjes afgeborsteld op scène.  ‘Niet gesponsord! Ik ben niet ijdel, maar wil goed in beeld komen, dat is een vorm van respect voor mijn publiek. Ik kan toch niet rondlopen in afgezakte collants. Neen, geen pruik voor mij. Ik was al vroeg lid van de zelfhulpgroep voor jong volwassenen met vroegtijdige kaalhoofdigheid. Daarom ben ik zo blij dat we nu eens een kale premier hebben”.  Eega Véronique kan niet leven zonder katten, Hoste heeft een kattenallergie. “Er wordt dus nogal wat gesnotterd bij ons thuis. Grapjes over een doodgereden kat en ik kan een nachtje buiten slapen”. Sterven wil hij liefst in de zomer. “In een schommelstoel voor het raam, als vriend en vijand begraven zijn, zoals Bram Vermeulen zong. De laatste uren genietend van het feit dat ik veel mensen heb doen lachen”.

Frans Van Damme

 

 

Dit interview verscheen in De Streekkrant, editie Gent & rand/Deinze week 49/2014