In Benidorm en omgeving gaat Frans Van Damme op zoek naar Gentenaars die er niet alleen wonen maar ook werken. Een week lang, elke dag, een warm menselijk portret.
Zaak: receptionist/animatieverantwoordelijke camping Raco
Naam: Wim Van Herreweghe
Leeftijd: 36
In Spanje sinds: 2007
Camping Raco, gelegen in de luidruchtige Engelse wijk van Benidorm, is populair in de zomer maar vooral in de winter. Ruim 700 plaatsen zijn alle dagen van het jaar ingenomen door caravans, tenten en mobilhomes. Gentenaar Wim is de rechterhand van de manager en sedert 5 jaar verantwoordelijk voor het onthaal. Hij schittert aan de receptie in 5 talen, vlot en sympathiek. Een natte droom voor de mauve permanentjes en giechelende tienermeisjes aldaar. Maar Wim is ook verantwoordelijk voor alle animatie in het complex: ‘Ik moet ervoor zorgen dat de toeristen op de camping blijven om hier hun geld uit te geven en nergens anders. Heb zelf een eigen groepje ‘tribute to the Bee Gees’ en treden regelmatig op. Niet alleen op de camping maar ook in danstenten, discotheken, cafés, gewoon overal waar show en animatie nodig is. Dat lukt mij nog vrij aardig ook’.
Ik kan het alleen maar bevestigen, heb het met mijn eigen ogen gezien in discotheek Rock & Roll House. Meestal Engelse dames hangen aan zijn lippen, vinden alles goed en applaudisseren zich te pletter na elk nummer van hem en zijn collega’s. De mannen van die Cornation Street vrouwen doen wat anders. Die drinken zich te pletter. Bier, bier en nog eens bier is het enige wat ze nodig hebben tijdens de vakantie. Dat er zoiets bestaan als deodorant, dat bijzonder nuttig kan zijn, weten ze waarschijnlijk niet. Wim kan de sfeer treffend omschrijven: ‘Wat een mens ziet, hoort en meemaakt in Benidorm is uniek en kan nergens anders ter wereld. Vertellen is niet mogelijk, je moet het zelf ooit eens hebben meegemaakt om het te kunnen geloven. De werkelijkheid overtreft volkomen alle fictie’.
JOE ALCATRAZ
Als volleerde paparazzi kom ik de gekende Gentse ex-stuntman Joe Alcatraz op het spoor. Zijn vrouw Nadia neemt als een geëmancipeerde vrouw het woord: ‘Al ontelbare keren op vakantie gekomen naar Benidorm. Meestal breng ik de kleinkinderen mee en laat ik Joe thuis. Iemand moet thuis op de hond letten en iemand moet het geld uitgeven nietwaar. Dat laatste doe ik dus hier met alle plezier. Zo is het leven hé. Uitzonderlij mocht nu mijn schat eens meekomen’. Joe Alcatraz is moe, uitgeblust, opgebrand en schuwt alle publiciteit en belangstelling. Wat een verschil met vroeger. We genieten samen gezellig van enkele drankjes op het terras van Café d’Anvers. De dienster gaat plots van tafel naar tafel met de mededeling dat Laura Lynn achteraan op het terras zit. Adios privacy.
Het was in elk geval een opmerkelijke week in Benidorm. Het is hier wit of zwart maar nooit grijs. Je bent verliefd op Benidorm of je haat deze streek, een tussenweg is absoluut niet mogelijk. Alhoewel onnodig lawaaierig zijn Spanjaarden trouwens best heel aardige mensen.
De meest onmogelijke teksten en slogans kan men hier zien en horen: uw kapper Freddy begrijpt al je wensen want hij spreekt 2 talen, Nederlands en Belgisch. Nog zo’n goeie: bij ons de enige echte Italiaanse espressokoffie en apfelstrudel. Het is opmerkelijk: het is overal erg stil, rustig, té weinig volk. Zou het dan toch crisis zijn? Veel Engelsen blijven weg, Duitsers eveneens. Het dagelijkse leven, voeding, drank restaurantbezoek zijn nochtans opmerkelijk goedkoper. De Russen hebben wel massaal de weg naar Benidorm gevonden. Niemand is daar echt blij mee, met uitzondering van de immobiliënsector. Want zowat alles lijkt te huur, te koop of over te nemen. Winkels en restaurants duiken plots op en verdwijnen even snel, net als pop-up stores. Terwijl ik ergens een reclame lees blijkt ondertussen de zaak al gesloten. De werkloosheid is erg groot (20 %), werkzoekenden willen maar al te graag werken in ‘t zwart aan € 5 per uur. Ongelooflijk en toch waar. Voor sommigen is het vechten om te overleven, voor anderen glitter, glamour en charme. De geur van het nieuwe geld. Soms denk ik dat in restaurants van de nieuwe rijken wel eens wat anders in het zoutvaatje zit. Heel af en toe ‘paniekvoetbal’ maar over het algemeen is men er vrij gerust in. Het komt allemaal goed. Alles bij elkaar is de ganse regio
Nu weet ik het zeker: ook voor Gentenaars is het in Benidorm en omgeving goed leven en werken. Althans voor diegenen met stielkennis, een flink spaarpotje en goede bedoelingen. Ik kan het aan harde werkers warm aanbevelen. Van mij zal je geen slecht woord horen over inwoners, residenten, pensionados, overwinteraars, toeristen en werkers aan de Costa Blanca.
Benidorm is niet retro of oubollig maar hip, klaar voor een nieuwe hype.
Volgende maand kom ik zeker terug. Leve de vakantie, leve Benidorm!
Ik kom hier definitief en voor altijd wonen. Geef toe, klinkt toch goed: ‘habitados Frans Van Damme’. Want in Benidorm wil ik 100 jaar worden! U komt toch ook?!
Wim Van Herreweghe
ieder woord is waar,had het niet beter kunnen verwoorden en zit toch reeds 16jaar in benidorm
BeantwoordenVerwijderen